dunyadan
Aktif Üye
Ramazan Geceleri, Sudan’ın Eşiğinde Değerli Bir Duraklama Sağlıyor
KHARTOUM, Sudan — Nil kıyısında Cuma gecesi ve nehrin iki büyük kolunun birleştiği yerde bir hilal olan Tuti Adası’nda esen ılık meltemde bir aşk şarkısı esiyordu.
Yüzlerce insan, İslami kutsal Ramazan ayı boyunca günlük orucunu bozan gün batımı yemeği olan iftar için sahilde toplandı. Evvel yemişler, elle tutulur bir rahatlama hissi vardı.
İnsanlar kumda uzanıyor, sigara içiyor ve ekranlarında geziniyordu. Çocuklar nehir sığlıklarında sıçradı. Uçurtmalar gökyüzünde dans etti. Sudan başkenti uzak kıyıda parıldarken, genç bir şarkıcı bir şarkı çaldı.
“Kalbin beni unutmana nasıl izin verdi?” Şarkıyı söyleyen İbrahim Fakhreldin, yüzü koro için patlayan arkadaşlarının tuttuğu cep telefonlarının ışıltısıyla yıkandı.
“Söyleyin bize, aşk uğruna ne değişti” şarkısını hep bir ağızdan söylediler, bazıları şakacı bir şekilde kalplerini tutarak, “Now You Just Just” Pass Us By,” geleneksel bir Sudan baladı.
Şarkı, bana bu kumsalda daha önce bir kız arkadaşıyla flört ettiğini söyleyen 20 yaşındaki Fakhreldin Bey’e özeldi. “Bitti,” dedi özlemle. “Ama yer hala burada.” Şimdi başka bir şey aramaya gelmişti – bir zamanlar görkemli bir devrimin kötü bir şekilde karaya oturduğu ve daha önce ilham verdiği baş döndürücü umutların parçalandığı Sudan’ın günlük eziyetinden bir soluklanma.
Kendisini hayal kırıklığına uğramış bir devrimci olarak tanımlayan Bay Fakhreldin, “Buraya her şeyi unutmak için geldik” dedi. “Isı, elektrik kesintileri, protestolar. Burada en azından şarkı söyleyebiliriz.”
İbrahim Fakhreldin, merkez, Tuti Adası’nda bir Ramazan akşamı arkadaşlarla şarkı söylemek.
Tuti Adası’nda pek çok kişinin içtiği nargile pipoları için kömür sallamak.
Oruç tutanlar için iftar, uzun saatler süren açlık ve susuzluktan sonra günlük bir kurtuluştur. Sudan’da durum özellikle deniyor: Bu günlerde gündüz sıcaklıkları düzenli olarak 115 derece Fahrenheit’e, yaklaşık 45 derece Celsius’a ulaşıyor ve elektrik kesintileri sekiz saat sürebiliyor.
Uğursuz bir siyasi zemin yoksunluğu keskinleştirir. Geçen Ekim ayında bir askeri darbe, kalabalıkların 30 yıldır otokratik hükümdarları Omar Hassan al-Beşir’i devirmesiyle Nisan 2019’da başlayan demokratik geçişi baltaladı. Şimdi ekonomi sarsılıyor, gıda fiyatları yükseliyor ve ordu karşıtı gösterilerde yaklaşık 100 kişi öldü.
Ancak Ramazan aynı zamanda arkadaşların, ailelerin ve hatta yabancıların oruçlarını açmak için bir araya geldikleri bir topluluk zamanıdır. Birkaç hafta boyunca nehir kıyısındaki köylerde, çöl kulübelerinde ve banliyö sokaklarında paylaşmaya davet edildiğim iftar yemeği, aynı zamanda değerli bir mola verdi – birçok kişinin Sudan’ın tehlikeli bir şekilde sürüklendiğini söylediği ve onları neyin belirsiz bıraktığını söylediği bir anda durumu değerlendirme şansı verdi. sonra gelir.
Bir akşam Hartum’a dönerken, aniden yolun ortasında dikilmiş kararlı görünümlü bir grup adamla karşılaştık ve bizi durmaya çağırdılar. . Ama bu bir saplantı değildi. Akşam yemeğiydi.
Sudan Darbesini Anlayın
25 Ekim’de, ordunun önderlik ettiği bir darbe Sudan’ın sivil yönetime geçişini rayından çıkardı ve dibe vurdu ülke korku ve belirsizliğe geri döndü.
Bay el-Kabashi, servetini Dubai’de emlak, araba galerileri ve kargo işinde kazandığını söyledi. Şimdi geri ödüyordu. Bu küçük bir kalabalıktı, dedi; Daha önce altı otobüs dolusu yolcuyu besledi. Kimsenin bir kuruş ödemesi söz konusu değildi.
Artık yıldızlarla dolu olan gökyüzünü işaret ederek “Tanrı içindir” dedi.
El-Kabashi kasabasında komşular ve gezginler için açık hava iftar yemeği.
El-Kabashi kasabasında karpuz taşıyan adamlar açık havada iftar yemeği için mola veriyor.
Misafirleri törene katılmadı. 15 dakika sonra yemekten kalktılar, topluca dua ettiler ve yolculuklarına devam ettiler. Biz de öyle.
Yol boşken, Nil’i asırlık bir baskül köprüsünden geçerek, daha sonra göstericilerin 2019’da Bay El Beşir’i devirmek için toplandığı askeri karargahın kapılarını geçerek Hartum’un merkezine koştuk. bu devrimin devam edebileceğine dair umutları besleyen coşkulu sahneler.
Ama şimdi meydan hayalet gibi bir arena. Askerler ıssız sokaklarda kontrol noktalarını kontrol etti. Ünlü devrimci duvar resimleri boyanmıştı. Sadece birkaç küstah grafiti parçası kalmıştı. “Burada öldürüldük” diye okuyun.
Nehrin aşağısında, Çin yapımı başkanlık sarayında, şu anda ülkeyi yöneten generallerden biri olan Korgeneral İbrahim Gabir ile görüştüm. Ordunun geçen Ekim ayındaki müdahalesinin bir darbe olmadığı konusunda ısrar etti. “Yönlendirme demeyi tercih ederim,” dedi.
Bir saatten fazla süren bir konuşma, General Gabir Sudan’ın dağınıklığını kendi kavgacı politikacılarına attı ve seçimlerin Temmuz 2023’e kadar yapılacağına söz verdi – çoğu tahmine göre özgür ve adil bir oylama yapmak için imkansız derecede kısa bir zaman çizelgesi.
İftar vakti yaklaşıyordu. Ayrılarak boş sarayın uzun koridorlarında dolandım. Bir tablo, İngiliz sömürgeciliğine karşı bir isyan başlatan ve bir düşman savaşçısını atının altında çiğneyen bir 19. yüzyıl mesih dini lideri olan Muhammed Ahmed İbn el-Seyyid Abdullah’ı tasvir ediyor. Ama sonunda çıkışı bulduğumda, General Gabir çoktan oradaydı, bir araca atladı, orucunu açmak için eve koştu.
Hartum’a 175 mil uzaklıktaki Atbara’da bir pazar.
Atbara’da bir fırın.
Sudan’daki geleneksel iftar yemeği, kisra sorgum krepleri , baharatlı dana sosisleri ile ıslatılmış zengin et soslarını içerir. , fasulye yahnisi ve parıldayan karpuz parçaları. Yiyecekler mevsimlik içeceklerle yıkanır – karkade veya buzlu ebegümeci suyu ve abreh olarak bilinen yerel bir tatlı-ekşi içecek. Ancak birçok Sudanlı için bunlar karşılanamaz lüksler haline geldi.
Hartum’dan 175 mil uzaklıktaki Atbara’daki bunaltıcı bir fırında, genç adamlar, her biri 50 Sudan poundu veya yaklaşık dokuz sente satılan açık bir fırından gözlemeler fırlattı. Üç yıl önce, her biri 2 pounda mal oldu. Bu, 2018’in sonlarında artan ekmek fiyatlarına karşı öğrenci protestolarının ülke çapındaki hareketi tetiklediği ve sonunda Bay El Beşir’i devirdiği Atbara’da yankı uyandıran bir konu. Ama devrim iştahı azaldı.
Hasta kızını dişçiye göndermek için para isteyen 45 yaşındaki sokak satıcısı Kultom Altijani, “Artık deva yapmıyorum” dedi. “Yemek ve içmek istiyoruz – hepsi bu.”
Bay El Beşir’in devrilmesinden yıllar sonra, müttefikleri hala çoğundan daha iyi durumda ve yavaş yavaş geri dönüyorlar. Bu ramazanda zengin yetkililer, Hartum seçkine’nin salonu Al Salam otelde akşam kalabalığı arasında bulunabilir. İftar büfesinin kişi başı 45 dolar olmasına rağmen, her akşam, zarif işlemeli cübbeler içinde, tertemiz cübbeler içinde erkeklerin yanında oturan kadınlarla dolup taşıyor. Diplomatik elçiler, Rus paralı askerleri, yardım görevlileri ve Birleşmiş Milletler yetkilileri gibi Sudan’ın siyasi karmaşasını çözmek veya bundan çıkar sağlamak isteyen çeşitli yabancılarla omuz omuza veriyorlar.
6 Nisan’da Hartum’da bir gösteri
Protestocular 6 Nisan’da Hartum’un uluslararası havaalanı yakınında bir gösteri sırasında Sudan polisiyle çatıştı
İftar da yüklü. mücadele eden devrimciler için anlamlıdır. 6 Nisan’da göstericiler, Bay El Beşir’in görevden alınmasının üçüncü yıldönümünü kutlamak için Al Salam’ın dışındaki caddeyi doldurdu. Bu sefer ılık esinti bir aşk şarkısı değil, bir acı taşıyordu.
Aylarca süren protestolardan bıkmış genç erkek ve kadınlar, çevik kuvvet polisiyle çatışırken, yanan lastiklerden kalın duman yükseldi. Cephede, bazı protestocular kar maskeleri ve akan gaz bombalarını polise geri fırlatmak için kullandıkları bahçe eldivenleri giydi.
Geriye çekildiğim halde, caddeden aşağı süzülen göz yaşartıcı gaz bulutları gözlerime battı ve yol kenarına tökezledim. Müezzinin çağrısı çaldı: iftar.
İlahiler dindi ve torbalar dolusu yiyecek üretildi. Protestocular karkade ile dolu hurma, sandviç ve kağıt bardakların etrafından dolaştı. Sudan bayrağına sarılı bir kadın yemeğini paylaşmayı teklif etti ve halimi görünce gözyaşlarını durdurmak için sirkeye batırılmış bir bez teklif etti.
Diğerleri kaldırıma çömelmiş, su içerek ve bir an rahatlamanın tadını çıkarırken, uzakta daha fazla göz yaşartıcı gaz patladı.
El-Aissab kasabasında iftar için hazırlanıyor.
KHARTOUM, Sudan — Nil kıyısında Cuma gecesi ve nehrin iki büyük kolunun birleştiği yerde bir hilal olan Tuti Adası’nda esen ılık meltemde bir aşk şarkısı esiyordu.
Yüzlerce insan, İslami kutsal Ramazan ayı boyunca günlük orucunu bozan gün batımı yemeği olan iftar için sahilde toplandı. Evvel yemişler, elle tutulur bir rahatlama hissi vardı.
İnsanlar kumda uzanıyor, sigara içiyor ve ekranlarında geziniyordu. Çocuklar nehir sığlıklarında sıçradı. Uçurtmalar gökyüzünde dans etti. Sudan başkenti uzak kıyıda parıldarken, genç bir şarkıcı bir şarkı çaldı.
“Kalbin beni unutmana nasıl izin verdi?” Şarkıyı söyleyen İbrahim Fakhreldin, yüzü koro için patlayan arkadaşlarının tuttuğu cep telefonlarının ışıltısıyla yıkandı.
“Söyleyin bize, aşk uğruna ne değişti” şarkısını hep bir ağızdan söylediler, bazıları şakacı bir şekilde kalplerini tutarak, “Now You Just Just” Pass Us By,” geleneksel bir Sudan baladı.
Şarkı, bana bu kumsalda daha önce bir kız arkadaşıyla flört ettiğini söyleyen 20 yaşındaki Fakhreldin Bey’e özeldi. “Bitti,” dedi özlemle. “Ama yer hala burada.” Şimdi başka bir şey aramaya gelmişti – bir zamanlar görkemli bir devrimin kötü bir şekilde karaya oturduğu ve daha önce ilham verdiği baş döndürücü umutların parçalandığı Sudan’ın günlük eziyetinden bir soluklanma.
Kendisini hayal kırıklığına uğramış bir devrimci olarak tanımlayan Bay Fakhreldin, “Buraya her şeyi unutmak için geldik” dedi. “Isı, elektrik kesintileri, protestolar. Burada en azından şarkı söyleyebiliriz.”
İbrahim Fakhreldin, merkez, Tuti Adası’nda bir Ramazan akşamı arkadaşlarla şarkı söylemek.
Tuti Adası’nda pek çok kişinin içtiği nargile pipoları için kömür sallamak.
Oruç tutanlar için iftar, uzun saatler süren açlık ve susuzluktan sonra günlük bir kurtuluştur. Sudan’da durum özellikle deniyor: Bu günlerde gündüz sıcaklıkları düzenli olarak 115 derece Fahrenheit’e, yaklaşık 45 derece Celsius’a ulaşıyor ve elektrik kesintileri sekiz saat sürebiliyor.
Uğursuz bir siyasi zemin yoksunluğu keskinleştirir. Geçen Ekim ayında bir askeri darbe, kalabalıkların 30 yıldır otokratik hükümdarları Omar Hassan al-Beşir’i devirmesiyle Nisan 2019’da başlayan demokratik geçişi baltaladı. Şimdi ekonomi sarsılıyor, gıda fiyatları yükseliyor ve ordu karşıtı gösterilerde yaklaşık 100 kişi öldü.
Ancak Ramazan aynı zamanda arkadaşların, ailelerin ve hatta yabancıların oruçlarını açmak için bir araya geldikleri bir topluluk zamanıdır. Birkaç hafta boyunca nehir kıyısındaki köylerde, çöl kulübelerinde ve banliyö sokaklarında paylaşmaya davet edildiğim iftar yemeği, aynı zamanda değerli bir mola verdi – birçok kişinin Sudan’ın tehlikeli bir şekilde sürüklendiğini söylediği ve onları neyin belirsiz bıraktığını söylediği bir anda durumu değerlendirme şansı verdi. sonra gelir.
Bir akşam Hartum’a dönerken, aniden yolun ortasında dikilmiş kararlı görünümlü bir grup adamla karşılaştık ve bizi durmaya çağırdılar. . Ama bu bir saplantı değildi. Akşam yemeğiydi.
Sudan Darbesini Anlayın
25 Ekim’de, ordunun önderlik ettiği bir darbe Sudan’ın sivil yönetime geçişini rayından çıkardı ve dibe vurdu ülke korku ve belirsizliğe geri döndü.
- Başbakan Geri Dönüyor : Gözaltına alınmasından haftalar sonra, devrik Başbakan Abdalla Hamdok orduyla bir anlaşmaya vardı ve bu da, düzinelerce protestocu öldü.
- Darbenin İçinde: Teğmen General Abdel Fattah al-Burhan’ın Sudan’ın demokratik geçişini durdurma çağrısı yapmasına ne sebep oldu?
- Kaynayan Gerilimler: Darbeden önceki haftalarda, askeri ve sivil liderlik arasındaki ilişkiler gerginleşti. İşte neden.
- Daha Büyük Bir Eğilim: Son aylarda beş Afrika ülkesi altı askeri darbeye tanık oldu. Dalgalanma neden oluyor?
Bay el-Kabashi, servetini Dubai’de emlak, araba galerileri ve kargo işinde kazandığını söyledi. Şimdi geri ödüyordu. Bu küçük bir kalabalıktı, dedi; Daha önce altı otobüs dolusu yolcuyu besledi. Kimsenin bir kuruş ödemesi söz konusu değildi.
Artık yıldızlarla dolu olan gökyüzünü işaret ederek “Tanrı içindir” dedi.
El-Kabashi kasabasında komşular ve gezginler için açık hava iftar yemeği.
El-Kabashi kasabasında karpuz taşıyan adamlar açık havada iftar yemeği için mola veriyor.
Misafirleri törene katılmadı. 15 dakika sonra yemekten kalktılar, topluca dua ettiler ve yolculuklarına devam ettiler. Biz de öyle.
Yol boşken, Nil’i asırlık bir baskül köprüsünden geçerek, daha sonra göstericilerin 2019’da Bay El Beşir’i devirmek için toplandığı askeri karargahın kapılarını geçerek Hartum’un merkezine koştuk. bu devrimin devam edebileceğine dair umutları besleyen coşkulu sahneler.
Ama şimdi meydan hayalet gibi bir arena. Askerler ıssız sokaklarda kontrol noktalarını kontrol etti. Ünlü devrimci duvar resimleri boyanmıştı. Sadece birkaç küstah grafiti parçası kalmıştı. “Burada öldürüldük” diye okuyun.
Nehrin aşağısında, Çin yapımı başkanlık sarayında, şu anda ülkeyi yöneten generallerden biri olan Korgeneral İbrahim Gabir ile görüştüm. Ordunun geçen Ekim ayındaki müdahalesinin bir darbe olmadığı konusunda ısrar etti. “Yönlendirme demeyi tercih ederim,” dedi.
Bir saatten fazla süren bir konuşma, General Gabir Sudan’ın dağınıklığını kendi kavgacı politikacılarına attı ve seçimlerin Temmuz 2023’e kadar yapılacağına söz verdi – çoğu tahmine göre özgür ve adil bir oylama yapmak için imkansız derecede kısa bir zaman çizelgesi.
İftar vakti yaklaşıyordu. Ayrılarak boş sarayın uzun koridorlarında dolandım. Bir tablo, İngiliz sömürgeciliğine karşı bir isyan başlatan ve bir düşman savaşçısını atının altında çiğneyen bir 19. yüzyıl mesih dini lideri olan Muhammed Ahmed İbn el-Seyyid Abdullah’ı tasvir ediyor. Ama sonunda çıkışı bulduğumda, General Gabir çoktan oradaydı, bir araca atladı, orucunu açmak için eve koştu.
Hartum’a 175 mil uzaklıktaki Atbara’da bir pazar.
Atbara’da bir fırın.
Sudan’daki geleneksel iftar yemeği, kisra sorgum krepleri , baharatlı dana sosisleri ile ıslatılmış zengin et soslarını içerir. , fasulye yahnisi ve parıldayan karpuz parçaları. Yiyecekler mevsimlik içeceklerle yıkanır – karkade veya buzlu ebegümeci suyu ve abreh olarak bilinen yerel bir tatlı-ekşi içecek. Ancak birçok Sudanlı için bunlar karşılanamaz lüksler haline geldi.
Hartum’dan 175 mil uzaklıktaki Atbara’daki bunaltıcı bir fırında, genç adamlar, her biri 50 Sudan poundu veya yaklaşık dokuz sente satılan açık bir fırından gözlemeler fırlattı. Üç yıl önce, her biri 2 pounda mal oldu. Bu, 2018’in sonlarında artan ekmek fiyatlarına karşı öğrenci protestolarının ülke çapındaki hareketi tetiklediği ve sonunda Bay El Beşir’i devirdiği Atbara’da yankı uyandıran bir konu. Ama devrim iştahı azaldı.
Hasta kızını dişçiye göndermek için para isteyen 45 yaşındaki sokak satıcısı Kultom Altijani, “Artık deva yapmıyorum” dedi. “Yemek ve içmek istiyoruz – hepsi bu.”
Bay El Beşir’in devrilmesinden yıllar sonra, müttefikleri hala çoğundan daha iyi durumda ve yavaş yavaş geri dönüyorlar. Bu ramazanda zengin yetkililer, Hartum seçkine’nin salonu Al Salam otelde akşam kalabalığı arasında bulunabilir. İftar büfesinin kişi başı 45 dolar olmasına rağmen, her akşam, zarif işlemeli cübbeler içinde, tertemiz cübbeler içinde erkeklerin yanında oturan kadınlarla dolup taşıyor. Diplomatik elçiler, Rus paralı askerleri, yardım görevlileri ve Birleşmiş Milletler yetkilileri gibi Sudan’ın siyasi karmaşasını çözmek veya bundan çıkar sağlamak isteyen çeşitli yabancılarla omuz omuza veriyorlar.
6 Nisan’da Hartum’da bir gösteri
Protestocular 6 Nisan’da Hartum’un uluslararası havaalanı yakınında bir gösteri sırasında Sudan polisiyle çatıştı
İftar da yüklü. mücadele eden devrimciler için anlamlıdır. 6 Nisan’da göstericiler, Bay El Beşir’in görevden alınmasının üçüncü yıldönümünü kutlamak için Al Salam’ın dışındaki caddeyi doldurdu. Bu sefer ılık esinti bir aşk şarkısı değil, bir acı taşıyordu.
Aylarca süren protestolardan bıkmış genç erkek ve kadınlar, çevik kuvvet polisiyle çatışırken, yanan lastiklerden kalın duman yükseldi. Cephede, bazı protestocular kar maskeleri ve akan gaz bombalarını polise geri fırlatmak için kullandıkları bahçe eldivenleri giydi.
Geriye çekildiğim halde, caddeden aşağı süzülen göz yaşartıcı gaz bulutları gözlerime battı ve yol kenarına tökezledim. Müezzinin çağrısı çaldı: iftar.
İlahiler dindi ve torbalar dolusu yiyecek üretildi. Protestocular karkade ile dolu hurma, sandviç ve kağıt bardakların etrafından dolaştı. Sudan bayrağına sarılı bir kadın yemeğini paylaşmayı teklif etti ve halimi görünce gözyaşlarını durdurmak için sirkeye batırılmış bir bez teklif etti.
Diğerleri kaldırıma çömelmiş, su içerek ve bir an rahatlamanın tadını çıkarırken, uzakta daha fazla göz yaşartıcı gaz patladı.
El-Aissab kasabasında iftar için hazırlanıyor.