Kariyerini bir sivil lider olarak düşük gelirli New Yorkluları desteklemek için gıda bankaları, kilerler ve devlet okullarında ücretsiz kahvaltı ve öğle yemeği programları kurmaya adayan Kathy Goldman, 5 Mart'ta Brooklyn'de öldü. 92 yaşındaydı.
Kızı Julie Goldman, hastanedeki ölüm nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Bayan Goldman, Holokost'a katkıda bulunduğuna inandığı kolektif kayıtsızlıkla yüzleşmeye kararlıydı. Elli yılı aşkın bir süredir, gıda pulları ve kadınlara, çocuklara ve bebeklere yönelik beslenme yardımı gibi hükümet sübvansiyonlarını başarılı bir şekilde savunmak için birçok işbirlikçiyle çalıştı; kurumsal sağlayıcılar ve yerel topluluklar arasında ortaklıklar oluşturmak; ve açlıkla mücadele programlarının kapsamını barınma, sağlık hizmetleri, eğitim ve diğer ihtiyaçlara yönelik yardımları içerecek şekilde genişletmek.
1980 yılında, daha katı refah uygunluk gereksinimlerine karşı bir tampon olarak bir gıda kileri olan Toplum Gıda Kaynak Merkezi'ni kurdu. Üç yıl sonra, Bronx'taki Hunts Point pazarından şehrin her yerinde çok sayıda çorba mutfağına ve yemek kilerine hizmet veren, şu anda New York Şehri Gıda Bankası olarak adlandırılan kuruluşun organizasyonuna yardım etti. 2003 yılında emekli olana kadar merkezin genel müdürü olarak görev yaptı.
1984 yılında, yalnızca yiyecek sağlamakla kalmayıp aynı zamanda barınma ve sağlık hizmetleri de dahil olmak üzere aç insanlara diğer ihtiyaçlarda da yardımcı olan yenilikçi bir program olan West Harlem Topluluk Mutfağı'nı başlattı. Lana Dee Povitz “Stirrings: How” adlı kitabında, yemek alanını yeniledikten sonra “10 yaşında bir çocuk 'Tıpkı McDonald's gibi!' diye bağırdı.” Goldman bunu “bir çocuk tarafından bir çocuğa verilen en büyük iltifat” olarak değerlendirdi. Aktivist New Yorklular Gıda Adaleti İçin Bir Hareketi Ateşledi” (2019).
1990'ların başında şehri, Çin Mahallesi ve Harlem'de akşamları yaşlı yetişkinlere akşam yemeği servisi yapacak okul kafeteryaları açmaya ikna etti.
Vali Fran Barrett şöyle konuştu: “O, New York'ta 50 yıl boyunca açlıkla mücadelede en önemli ses oldu ve okullarda gıda konusuna odaklanan ilk kişi oldu; bu da kelimenin tam anlamıyla binlerce çocuğun yiyecekleri atmak yerine yemesine yol açtı.” . Kathy Hochul'un kurumlar arası kar amacı gütmeyen koordinatörü bunu e-posta yoluyla söyledi.
Bayan Goldman, New York'taki okullar için federal kahvaltı ve yaz yemeği programları geliştirirken “Uzmanlık sahibi insanları işe aldı ve önlerinden çekildi,” dedi çalışanlarından biri olan Bayan Barrett (daha sonra eyalet senatörü olan Liz Krueger ve New York Community Trust'tan Mary McCormick ile birlikte).
2002 yılında Bayan Goldman, New York'ta Olimpiyat meşalesini çeyrek mil boyunca taşımaya davet edildi ve 2012'de Amerika'daki açlığın sona erdirilmesine yaptığı katkılardan dolayı Beyaz Saray'da Başkan Barack Obama tarafından “Değişimin Savunucusu” olarak onurlandırıldı. .
Gıda merkezinden emekli olduktan sonra, o ve Agnes Molnar, Amerikalıların beslenme ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik evrensel okul öğle yemeklerini ve diğer hükümet politikalarını savunmak amacıyla 2009 yılında Community Food Advocates'i kurdu.
Bayan Goldman'ın sık sık söylediği gibi, “Eğer irade olsaydı, yarın sabah artık aç olmak zorunda kalmazdık.” Yiyecek sıkıntısı yok.”
2022'de Sleepy Hollow, NY'da yaşlıların yaşadığı bir topluluğa taşındı.
Catherine Vera Friedman (daha sonra aktris Kathryn Grayson'dan sonra adını Kathryn olarak değiştirdi) 15 Ocak 1932'de Bronx'ta Doğu Avrupa'dan gelen Yahudi göçmenlerin çocuğu olarak dünyaya geldi. Annesi Ila (Goldman) Friedman, Macar kadın dergisini kuran bir yazardı. Babası Samuel, bir marangozdu ve sendikasının saymanıydı.
Evinden üç blok ötedeki Bronx Bilim Lisesi'ne kabul edilen ilk kız grubundan mezun olduktan sonra, ailesinde üniversiteye giden ilk kişi oldu. New York Üniversitesi'nde sinema okudu ve ardından kısa bir süre City College ve Hunter College'a katıldı. 1986 yılında New York City Üniversitesi Queens College'dan kentsel çalışmalar alanında yüksek lisans derecesi aldı.
1949'da Budapeşte'ye gitti ve burada Dünya Gençlik Festivali'nde çevirmen olarak çalıştı; üniversitede Komünist Parti tarafından kurulan İşçi Partisi Gençlik Birliği'ne katıldı (ancak daha sonra bayrak sallayanların kayıtsızlığına, dogmatizmine ve kadınları aşağılamasına sinirlendiğini söyledi); ve bir zamanlar Times'ta “komünistler ve komünist sempatizanları için bu şehirdeki önde gelen eğitim merkezi” olarak tanımlanan Jefferson Sosyal Bilimler Okulu'nda Marksizm ve siyahi tarih dersleri aldı.
O ve kocası Jack Goldman, Urban League'in konutta ırk ayrımcılığına karşı yürüttüğü kampanyada aktif olarak yer aldı. Ayrıca okullarda ırk ayrımının kaldırılmasını destekleyen bir grup beyaz, orta sınıf ebeveyne katıldı.
1966'da Bayan Goldman ve başka bir aktivist olan Ellen Lurie, şehirdeki tüm okulların okuma testi puanlarını karşılaştırdılar ve bunları, siyah öğrencilerin daha düşük eğitim aldıklarının kanıtı olarak yayınladılar.
O ve Evelina Antonetty, United Bronx Parents aracılığıyla yetişkinlere yönelik iki dilli bir eğitim girişimi geliştirerek ve 1971'de çocuklar için federal olarak finanse edilen ücretsiz bir yaz yemeği programı oluşturarak Güney Bronx'taki devlet okullarının iyileştirilmesini organize ettiler. Program 1979'da ülke çapında genişletildiğinde düzenleme taslaklarının hazırlanmasına yardımcı oldu.
O ve kocası 1974'te boşandılar. Kızının yanı sıra oğulları Joseph ve Robert Goldman hayatta kaldı; beş torun ve iki büyük torun. Ebeveynlerinin göç etmesinden sonra Avrupa'da kalan akrabalarının çoğu (babası Slovakya'dan ve annesi Macaristan'dan) Holokost'ta öldürüldü.
Bayan Goldman'ın kızı, “Ben gerçekten, daha fazla insan bir şeyler söyleseydi Holokost'un olmayacağına inanarak yetiştirildim” dedi. “Eğer bir direniş olsaydı, bu azalırdı. Bugün hâlâ buna inanıyorum. Bir şeyler yapabilirsin. Bir fark yaratabilirsiniz, değişiklik yapabilirsiniz.”
Kızı Julie Goldman, hastanedeki ölüm nedeninin kalp yetmezliği olduğunu söyledi.
Bayan Goldman, Holokost'a katkıda bulunduğuna inandığı kolektif kayıtsızlıkla yüzleşmeye kararlıydı. Elli yılı aşkın bir süredir, gıda pulları ve kadınlara, çocuklara ve bebeklere yönelik beslenme yardımı gibi hükümet sübvansiyonlarını başarılı bir şekilde savunmak için birçok işbirlikçiyle çalıştı; kurumsal sağlayıcılar ve yerel topluluklar arasında ortaklıklar oluşturmak; ve açlıkla mücadele programlarının kapsamını barınma, sağlık hizmetleri, eğitim ve diğer ihtiyaçlara yönelik yardımları içerecek şekilde genişletmek.
1980 yılında, daha katı refah uygunluk gereksinimlerine karşı bir tampon olarak bir gıda kileri olan Toplum Gıda Kaynak Merkezi'ni kurdu. Üç yıl sonra, Bronx'taki Hunts Point pazarından şehrin her yerinde çok sayıda çorba mutfağına ve yemek kilerine hizmet veren, şu anda New York Şehri Gıda Bankası olarak adlandırılan kuruluşun organizasyonuna yardım etti. 2003 yılında emekli olana kadar merkezin genel müdürü olarak görev yaptı.
1984 yılında, yalnızca yiyecek sağlamakla kalmayıp aynı zamanda barınma ve sağlık hizmetleri de dahil olmak üzere aç insanlara diğer ihtiyaçlarda da yardımcı olan yenilikçi bir program olan West Harlem Topluluk Mutfağı'nı başlattı. Lana Dee Povitz “Stirrings: How” adlı kitabında, yemek alanını yeniledikten sonra “10 yaşında bir çocuk 'Tıpkı McDonald's gibi!' diye bağırdı.” Goldman bunu “bir çocuk tarafından bir çocuğa verilen en büyük iltifat” olarak değerlendirdi. Aktivist New Yorklular Gıda Adaleti İçin Bir Hareketi Ateşledi” (2019).
1990'ların başında şehri, Çin Mahallesi ve Harlem'de akşamları yaşlı yetişkinlere akşam yemeği servisi yapacak okul kafeteryaları açmaya ikna etti.
Vali Fran Barrett şöyle konuştu: “O, New York'ta 50 yıl boyunca açlıkla mücadelede en önemli ses oldu ve okullarda gıda konusuna odaklanan ilk kişi oldu; bu da kelimenin tam anlamıyla binlerce çocuğun yiyecekleri atmak yerine yemesine yol açtı.” . Kathy Hochul'un kurumlar arası kar amacı gütmeyen koordinatörü bunu e-posta yoluyla söyledi.
Bayan Goldman, New York'taki okullar için federal kahvaltı ve yaz yemeği programları geliştirirken “Uzmanlık sahibi insanları işe aldı ve önlerinden çekildi,” dedi çalışanlarından biri olan Bayan Barrett (daha sonra eyalet senatörü olan Liz Krueger ve New York Community Trust'tan Mary McCormick ile birlikte).
2002 yılında Bayan Goldman, New York'ta Olimpiyat meşalesini çeyrek mil boyunca taşımaya davet edildi ve 2012'de Amerika'daki açlığın sona erdirilmesine yaptığı katkılardan dolayı Beyaz Saray'da Başkan Barack Obama tarafından “Değişimin Savunucusu” olarak onurlandırıldı. .
Gıda merkezinden emekli olduktan sonra, o ve Agnes Molnar, Amerikalıların beslenme ihtiyaçlarını karşılamaya yönelik evrensel okul öğle yemeklerini ve diğer hükümet politikalarını savunmak amacıyla 2009 yılında Community Food Advocates'i kurdu.
Bayan Goldman'ın sık sık söylediği gibi, “Eğer irade olsaydı, yarın sabah artık aç olmak zorunda kalmazdık.” Yiyecek sıkıntısı yok.”
2022'de Sleepy Hollow, NY'da yaşlıların yaşadığı bir topluluğa taşındı.
Catherine Vera Friedman (daha sonra aktris Kathryn Grayson'dan sonra adını Kathryn olarak değiştirdi) 15 Ocak 1932'de Bronx'ta Doğu Avrupa'dan gelen Yahudi göçmenlerin çocuğu olarak dünyaya geldi. Annesi Ila (Goldman) Friedman, Macar kadın dergisini kuran bir yazardı. Babası Samuel, bir marangozdu ve sendikasının saymanıydı.
Evinden üç blok ötedeki Bronx Bilim Lisesi'ne kabul edilen ilk kız grubundan mezun olduktan sonra, ailesinde üniversiteye giden ilk kişi oldu. New York Üniversitesi'nde sinema okudu ve ardından kısa bir süre City College ve Hunter College'a katıldı. 1986 yılında New York City Üniversitesi Queens College'dan kentsel çalışmalar alanında yüksek lisans derecesi aldı.
1949'da Budapeşte'ye gitti ve burada Dünya Gençlik Festivali'nde çevirmen olarak çalıştı; üniversitede Komünist Parti tarafından kurulan İşçi Partisi Gençlik Birliği'ne katıldı (ancak daha sonra bayrak sallayanların kayıtsızlığına, dogmatizmine ve kadınları aşağılamasına sinirlendiğini söyledi); ve bir zamanlar Times'ta “komünistler ve komünist sempatizanları için bu şehirdeki önde gelen eğitim merkezi” olarak tanımlanan Jefferson Sosyal Bilimler Okulu'nda Marksizm ve siyahi tarih dersleri aldı.
O ve kocası Jack Goldman, Urban League'in konutta ırk ayrımcılığına karşı yürüttüğü kampanyada aktif olarak yer aldı. Ayrıca okullarda ırk ayrımının kaldırılmasını destekleyen bir grup beyaz, orta sınıf ebeveyne katıldı.
1966'da Bayan Goldman ve başka bir aktivist olan Ellen Lurie, şehirdeki tüm okulların okuma testi puanlarını karşılaştırdılar ve bunları, siyah öğrencilerin daha düşük eğitim aldıklarının kanıtı olarak yayınladılar.
O ve Evelina Antonetty, United Bronx Parents aracılığıyla yetişkinlere yönelik iki dilli bir eğitim girişimi geliştirerek ve 1971'de çocuklar için federal olarak finanse edilen ücretsiz bir yaz yemeği programı oluşturarak Güney Bronx'taki devlet okullarının iyileştirilmesini organize ettiler. Program 1979'da ülke çapında genişletildiğinde düzenleme taslaklarının hazırlanmasına yardımcı oldu.
O ve kocası 1974'te boşandılar. Kızının yanı sıra oğulları Joseph ve Robert Goldman hayatta kaldı; beş torun ve iki büyük torun. Ebeveynlerinin göç etmesinden sonra Avrupa'da kalan akrabalarının çoğu (babası Slovakya'dan ve annesi Macaristan'dan) Holokost'ta öldürüldü.
Bayan Goldman'ın kızı, “Ben gerçekten, daha fazla insan bir şeyler söyleseydi Holokost'un olmayacağına inanarak yetiştirildim” dedi. “Eğer bir direniş olsaydı, bu azalırdı. Bugün hâlâ buna inanıyorum. Bir şeyler yapabilirsin. Bir fark yaratabilirsiniz, değişiklik yapabilirsiniz.”