Artık meditasyonun öz farkındalığı, duygu düzenlemeyi, öz kontrolü ve daha birçok şeyi geliştirdiğini gösteren bir dizi nörobilimsel araştırma var. Çoğu insan kendilerine karşı dürüst olduğunda, kendilerini stresli veya moralsiz hissettiklerinde bir başa çıkma stratejisine başvururlar. Yiyecek, alkol, doomscrolling, eğlence, alışveriş ve hatta aşırı çalışma ve aşırı egzersizi düşünün. Yetişkinlerin çoğu, olumsuz duygularla nasıl başa çıkılacağı konusunda hiçbir zaman resmi bir eğitim almamıştır.
Bağımlılık sadece madde kullanımından ibaret değildir. Bir duygudan kaçınmakla ilgilidir. Kaçmakla ilgili. Bunun sizin için iyi olmadığını biliyorsunuz ama yine de bunu yapıyorsunuz çünkü içinde bulunduğunuz şu anki durumdan hoşlanmıyorsunuz; acı, üzüntü, kayıp ya da utanç hissediyor olsanız da.
Neden? Çünkü şu anda dürtüleriniz farkındalığınızdan daha güçlü. Kısa vadeli düşünüyorsunuz çünkü beyninizin ilkel bölgeleri, sizin için neyin iyi olduğuna dair büyük resmi görme yeteneğinizi engelliyor. Kendinizi yaşadıklarınızdan kurtarmaya çok fazla odaklanıyorsunuz ve bunu değiştirmek için dürtüsel davranıyorsunuz.
Bu devralma, beynin karar verme ve öz kontrolle ilgili kısımlarının (prefrontal korteks gibi) çoğu zaman anın hararetinde düzgün şekilde çalışamaması nedeniyle gerçekleşir. Bu, evrimsel atalarımızla paylaştığımız eski beyin alanlarının (kemirgenler gibi) zihne hakim olmasına olanak tanır. Amigdala gibi bu alanlar potansiyel tehditler ve ödüller hakkında hızlı, farklılaşmamış sinyaller sağlar. Anında hayatta kalmamız için önemlidirler, ancak prefrontal korteks uzun vadede bizim için neyin iyi olduğuna dair bize genel bir bakış sunmadan kötü kararlar verebilirler.
Araştırmalar meditasyon yaptığınızda kişisel farkındalığa giden sinir yolunu güçlendirdiğinizi gösteriyor. Kendi duygularınızın farkına varma yeteneğinizi genişletirsiniz ve dolayısıyla kompulsif davranışların kurbanı olmadan onları kontrol edersiniz. Meditasyon kişisel farkındalığı desteklediğinden, perspektif kazanmanıza ve dolayısıyla doğal olarak kendi kendine hakim olmanıza olanak tanır.
Bağımlılık sadece madde kullanımından ibaret değildir. Bir duygudan kaçınmakla ilgilidir. Kaçmakla ilgili. Bunun sizin için iyi olmadığını biliyorsunuz ama yine de bunu yapıyorsunuz çünkü içinde bulunduğunuz şu anki durumdan hoşlanmıyorsunuz; acı, üzüntü, kayıp ya da utanç hissediyor olsanız da.
Neden? Çünkü şu anda dürtüleriniz farkındalığınızdan daha güçlü. Kısa vadeli düşünüyorsunuz çünkü beyninizin ilkel bölgeleri, sizin için neyin iyi olduğuna dair büyük resmi görme yeteneğinizi engelliyor. Kendinizi yaşadıklarınızdan kurtarmaya çok fazla odaklanıyorsunuz ve bunu değiştirmek için dürtüsel davranıyorsunuz.
Bu devralma, beynin karar verme ve öz kontrolle ilgili kısımlarının (prefrontal korteks gibi) çoğu zaman anın hararetinde düzgün şekilde çalışamaması nedeniyle gerçekleşir. Bu, evrimsel atalarımızla paylaştığımız eski beyin alanlarının (kemirgenler gibi) zihne hakim olmasına olanak tanır. Amigdala gibi bu alanlar potansiyel tehditler ve ödüller hakkında hızlı, farklılaşmamış sinyaller sağlar. Anında hayatta kalmamız için önemlidirler, ancak prefrontal korteks uzun vadede bizim için neyin iyi olduğuna dair bize genel bir bakış sunmadan kötü kararlar verebilirler.
Araştırmalar meditasyon yaptığınızda kişisel farkındalığa giden sinir yolunu güçlendirdiğinizi gösteriyor. Kendi duygularınızın farkına varma yeteneğinizi genişletirsiniz ve dolayısıyla kompulsif davranışların kurbanı olmadan onları kontrol edersiniz. Meditasyon kişisel farkındalığı desteklediğinden, perspektif kazanmanıza ve dolayısıyla doğal olarak kendi kendine hakim olmanıza olanak tanır.