Mary Cole’un kendisini ve Bristol, Virginia’da onunla birlikte yaşayan 19 yaşındaki torununu aylık 914 dolarlık Ek Güvenlik Geliri çekinle geçindirmesi hiç bu kadar kolay olmamıştı.
Ama giderek daha da zorlaşıyor. Bayan Cole, “Çok zorlanıyordum” dedi.
Yerel yaşlanma kurumundaki sosyal yardım danışmanları, çeşitli sosyal yardım türlerine başvurmasına yardımcı olduğundan, sübvansiyonlu Bölüm 8 binasındaki dairesi için sadece 158 dolar kira ödüyor.
Federal bir program, 69 yaşındaki Bayan Cole’a ısınma giderlerinde yardımcı oluyor. Devlet, Medicare primlerini karşılıyor ve Medicare tasarruf programı, kalp hastalığı, yüksek tansiyon, akciğer hastalığı ve diyabet reçetelerini doldurmasına olanak tanıyor.
Ancak koronavirüs pandemisinin ilk yıllarında artan yardımlar, federal hükümetin bu yıl halk sağlığı acil durumunu sona erdirmesinden bu yana azaldı. Bayan Cole’un ısınma yardımı 2021’de 900 dolardan geçen yıl 600 dolara düştü.
SNAP – Tamamlayıcı Beslenme Yardımı Programı veya gıda kuponları – aracılığıyla sağladığı faydalar ayda 351 dolara yükseldi; O zamandan beri ayda 140 dolara düştüler. “Bu ikimizi de beslemez” dedi. 2020 ve 2021’de gönderilen federal teşvik kontrollerini çoktan harcadı.
Ayın son haftasında sık sık parası biter ve yakındaki bir gıda bankasını ziyaret etmeyi düşünür. Bayan Cole, “Bunu yapmaktan hoşlanmıyorum” dedi. “Sanırım diğerlerinden bir şeyler alıyorum.”
Nüfus Sayımı Bürosu yakın zamanda yaptığı duyuruda, yaşlı Amerikalılar arasındaki yoksulluğun 2022’de keskin bir şekilde arttığını duyurdu. Ekonomistlerin gelir ve harcamaları resmi yoksulluk oranından daha doğru yansıttığını söylediği ek yoksulluk ölçüsü kullanıldığında, yoksulluk içinde yaşayan 65 yaş üstü insanların payı 2020’de yüzde 9,5 gibi düşük bir seviyeden 2021 yılında yüzde 10,7’ye yükseldi.
Geçen yıl bu sayı yüzde 14,1’e ulaştı ve bu da sekiz milyondan fazla yaşlı Amerikalıyı temsil ediyordu.
Ulusal Yaşlanma Konseyi Başkanı ve İcra Kurulu Başkanı Ramsey Alwin, “Bu oldukça endişe verici” dedi. “Bu gerçekten kabul edilemez.” Çocuk yoksulluğu da keskin bir şekilde arttı ve ortalama hane geliri düştü.
Üçüncü Bölge Hükümet Kooperatifinin üst düzey hizmetler sağladığı ve Bayan Cole gibi 3.000’den fazla düşük gelirli sakinin bu mali yıl yardım başvurusunda bulunmasına yardımcı olduğu Güneybatı Virginia’da, yaşlı sakinlerin yüzde 20’si yoksulluk içinde yaşıyor.
Kooperatifin yaşlanma ve engellilik hizmetleri müdürü Debbie Spencer, “Bir artış görüyoruz” dedi. Müşterilerinin “yemek mi, yakıt mı yoksa ilaçlarını mı satın alacaklarına karar vermeye çalıştıklarını” anlattı.
Fakir ne kadar fakir? Ek tedbir, geçmiş yıldaki yoksulluğu, bölgesel farklılıklarla birlikte, tek yetişkin kiracılar için 15.998 ABD dolarından az (iki yetişkinli bir hane için 22.624 ABD doları) yıllık gelir olarak tanımladı; Ev sahipleri için ipotek olup olmadığına bakılmaksızın eşik biraz daha düşüktü.
Siyah, Hispanik ve Yerli yaşlı Amerikalıların yoksulluk oranları daha yüksektir; Bu aynı zamanda kadınlar ve evli olmayanlar için de geçerlidir.
Massachusetts Boston Üniversitesi’ndeki gerontologlar tarafından geliştirilen Yaşlı Endeksi, yaşlı yetişkinlerin temel ihtiyaçlarını karşılamak için ne kadar paraya ihtiyaç duyduğunu da hesaplıyor. Hesaplayıcı, örneğin Chicago bölgesinde, 65 yaş üstü, sağlık durumu iyi olan tek bir kiracının geçen yıl barınma, sağlık hizmetleri, gıda, ulaşım ve diğer masraflar için ayda 2.481 dolara ihtiyacı olduğunu söylüyor.
Bayan Cole’un memleketi Bristol, Virginia’daki aynı kiracının 1.794 dolara ihtiyacı vardı. Ulusal düzeyde, ortalama Sosyal Güvenlik emeklilik maaşı geçen yıl ayda 1.792 dolardı.
Urban Institute’dan ekonomist Richard Johnson, “Pek çok yaşlı yetişkinin aldığı teşvik ödemeleri nedeniyle, diğer sosyal yardımlardaki artışlar nedeniyle yoksulluk oranları pandeminin ilk yıllarında düştü” dedi.
Bu ödemeler ve sosyal yardım artışları sona erdiğinde enflasyon arttı ve düşmeye başlamadan satın alma gücünü aşındırdı.
“Sosyal Güvenlikle birlikte yaşam maliyeti artıyor, ancak bu bir gecikmeyle birlikte geliyor” diyor Dr. Johnson. Aylık enflasyon Haziran 2022’de zirveye ulaştı, ancak Sosyal Güvenlik yardımları için yaşam maliyeti ayarlaması (yüzde 8,7 gibi keskin bir artış), Ocak ayına kadar alıcıların çeklerine yansımadı.
New School for Social Research’ten ekonomist Teresa Ghilarducci, “Yaşlıların çoğu sınırın yakınında yaşıyor, bu yüzden onları yoksulluğa itmek için fazla bir çabaya gerek yok” dedi. Çalışmaları aynı zamanda salgının yaşlı işçilerin istihdamı üzerindeki etkisini de gösteriyor; O kadar çok kişi erken emekli oldu ya da işten çıkarıldı; artık işgücünde yaklaşık bir milyon daha az yaşlı yetişkin var.
Yaşlı yoksulluk oranları, bazı eyaletlerin sunduğu daha yüksek sosyal yardımların etkisiyle gelecek yıl istikrar kazansa veya düşse bile, bu rakamlar genel olarak daha güçlü kamu güvenlik ağlarına sahip diğer gelişmiş ülkelere kıyasla inatla yüksek kalacak.
Resmi yoksulluk sınırının altında yaşayan yaşlı Amerikalıların oranı, büyük ölçüde Sosyal Güvenlikteki genişleme ve artışlar nedeniyle 1960’larda ve 1970’lerde önemli ölçüde düştü. Ancak o zamandan beri bir plato oluştu.
“Yaşlı insanlar arasında yoksulluğun ne kadar kalıcı olduğu tam olarak takdir edilmiyor” dedi Dr. Johnson. “Düşüş 1990’larda gerçekten yavaşladı ve o zamandan beri pek iyileşmedi.”
Ekonomistler ve savunucular çözüm önerilerinde bulundular: Asgari Sosyal Güvenlik yardımını artırmak; Sağlık bakım maliyetlerinin genellikle arttığı 85 yaşından sonra Sosyal Güvenlik primlerinin artırılması; ve Sosyal Güvenliğe hak kazanmak için gerekli iş deneyimine sahip olmayan yaşlı yetişkinler ve engelli kişiler için SGK yardımlarının iyileştirilmesi. Bu adımlar kongre eylemi gerektirecektir.
Ancak şimdilik, mevcut programlara daha fazla yaşlı insanın eklenmesinin gerçek bir etkisi olabilir. Federal yardımlar yoksullukla mücadeleye önemli bir katkı sağlıyor. Nüfus sayımı verilerine göre, yalnızca Sosyal Güvenlik geçen yıl 65 yaş üstü 20 milyon kişiyi yoksulluk sınırının üzerine çıkardı. SNAP, konut yardımı ve SGK, 1,6 milyon yaşlının daha yoksulluğa düşmesini engelledi.
Ancak Bayan Alwin, gıda pulu almaya hak kazanan yaşlıların yalnızca yarısının kaydolduğunu, yani beş milyonun hiçbir şeyi kalmadığını söyledi. Tüm kamu programları dikkate alındığında, “gıda, ilaç ve diğer temel ihtiyaçlara yardımcı olabilecek her yıl yaklaşık 30 milyar dolar kalıyor” dedi. “Nefes kesici.”
Çoğu yaşlı insan, Sosyal Güvenceye uygun olduklarının farkında olsa da, enerji ve konut yardımları, düşük gelirli yararlanıcılar için Medicaid ve Medicare programları, federal emlak vergisi iadeleri veya yemek kuponları hakkında genellikle daha az bilgi sahibidirler. Bayan Alwin, “Kendileri için değil, daha çok ihtiyacı olan biri için olduklarını düşünebilirler” dedi.
Ayrıca bu programlara başvurmak karmaşık ve zaman alıcı olabilir; bazıları dijital erişim ve beceriler gerektirir. Bazı başvuranlar basitçe pes ederler.
“Hiç kimsenin hak etmediği yardımları almamasını sağlamak gibi bir hata yapıyoruz ve bu haklara sahip olan birçok insanı feda ediyoruz” dedi Dr. Ghilarducci.
Ulusal Yaşlanma Konseyi’nin çevrimiçi Fayda Kontrolü aracı, yaşlıların hangi kamu ve özel programlara hak kazandığını gösterir. Konsey aynı zamanda sosyal yardım uzmanlarının görev yaptığı ücretsiz bir yardım hattını (1-800-794-6559) işletmektedir. Federal ve vakıf finansmanıyla, yerel yaşlanma ve aile hizmetleri kurumları, yaşlı merkezleri ve United Way programları aracılığıyla 84 sosyal yardım kayıt merkezini desteklemektedir.
Her ne kadar bu sosyal yardım danışmanları Bayan Cole’un barınma, ısınma ve yiyecek konusunda yardım almasına yardımcı olsa da, kendisi hâlâ kendini güvende hissetmiyor ve başka bir destek kaynağına güveniyor.
“Tanrı benimle ilgilenecek” dedi. “İhtiyaçlarımı karşılayacağına inanıyorum.”
Ama giderek daha da zorlaşıyor. Bayan Cole, “Çok zorlanıyordum” dedi.
Yerel yaşlanma kurumundaki sosyal yardım danışmanları, çeşitli sosyal yardım türlerine başvurmasına yardımcı olduğundan, sübvansiyonlu Bölüm 8 binasındaki dairesi için sadece 158 dolar kira ödüyor.
Federal bir program, 69 yaşındaki Bayan Cole’a ısınma giderlerinde yardımcı oluyor. Devlet, Medicare primlerini karşılıyor ve Medicare tasarruf programı, kalp hastalığı, yüksek tansiyon, akciğer hastalığı ve diyabet reçetelerini doldurmasına olanak tanıyor.
Ancak koronavirüs pandemisinin ilk yıllarında artan yardımlar, federal hükümetin bu yıl halk sağlığı acil durumunu sona erdirmesinden bu yana azaldı. Bayan Cole’un ısınma yardımı 2021’de 900 dolardan geçen yıl 600 dolara düştü.
SNAP – Tamamlayıcı Beslenme Yardımı Programı veya gıda kuponları – aracılığıyla sağladığı faydalar ayda 351 dolara yükseldi; O zamandan beri ayda 140 dolara düştüler. “Bu ikimizi de beslemez” dedi. 2020 ve 2021’de gönderilen federal teşvik kontrollerini çoktan harcadı.
Ayın son haftasında sık sık parası biter ve yakındaki bir gıda bankasını ziyaret etmeyi düşünür. Bayan Cole, “Bunu yapmaktan hoşlanmıyorum” dedi. “Sanırım diğerlerinden bir şeyler alıyorum.”
Nüfus Sayımı Bürosu yakın zamanda yaptığı duyuruda, yaşlı Amerikalılar arasındaki yoksulluğun 2022’de keskin bir şekilde arttığını duyurdu. Ekonomistlerin gelir ve harcamaları resmi yoksulluk oranından daha doğru yansıttığını söylediği ek yoksulluk ölçüsü kullanıldığında, yoksulluk içinde yaşayan 65 yaş üstü insanların payı 2020’de yüzde 9,5 gibi düşük bir seviyeden 2021 yılında yüzde 10,7’ye yükseldi.
Geçen yıl bu sayı yüzde 14,1’e ulaştı ve bu da sekiz milyondan fazla yaşlı Amerikalıyı temsil ediyordu.
Ulusal Yaşlanma Konseyi Başkanı ve İcra Kurulu Başkanı Ramsey Alwin, “Bu oldukça endişe verici” dedi. “Bu gerçekten kabul edilemez.” Çocuk yoksulluğu da keskin bir şekilde arttı ve ortalama hane geliri düştü.
Üçüncü Bölge Hükümet Kooperatifinin üst düzey hizmetler sağladığı ve Bayan Cole gibi 3.000’den fazla düşük gelirli sakinin bu mali yıl yardım başvurusunda bulunmasına yardımcı olduğu Güneybatı Virginia’da, yaşlı sakinlerin yüzde 20’si yoksulluk içinde yaşıyor.
Kooperatifin yaşlanma ve engellilik hizmetleri müdürü Debbie Spencer, “Bir artış görüyoruz” dedi. Müşterilerinin “yemek mi, yakıt mı yoksa ilaçlarını mı satın alacaklarına karar vermeye çalıştıklarını” anlattı.
Fakir ne kadar fakir? Ek tedbir, geçmiş yıldaki yoksulluğu, bölgesel farklılıklarla birlikte, tek yetişkin kiracılar için 15.998 ABD dolarından az (iki yetişkinli bir hane için 22.624 ABD doları) yıllık gelir olarak tanımladı; Ev sahipleri için ipotek olup olmadığına bakılmaksızın eşik biraz daha düşüktü.
Siyah, Hispanik ve Yerli yaşlı Amerikalıların yoksulluk oranları daha yüksektir; Bu aynı zamanda kadınlar ve evli olmayanlar için de geçerlidir.
Massachusetts Boston Üniversitesi’ndeki gerontologlar tarafından geliştirilen Yaşlı Endeksi, yaşlı yetişkinlerin temel ihtiyaçlarını karşılamak için ne kadar paraya ihtiyaç duyduğunu da hesaplıyor. Hesaplayıcı, örneğin Chicago bölgesinde, 65 yaş üstü, sağlık durumu iyi olan tek bir kiracının geçen yıl barınma, sağlık hizmetleri, gıda, ulaşım ve diğer masraflar için ayda 2.481 dolara ihtiyacı olduğunu söylüyor.
Bayan Cole’un memleketi Bristol, Virginia’daki aynı kiracının 1.794 dolara ihtiyacı vardı. Ulusal düzeyde, ortalama Sosyal Güvenlik emeklilik maaşı geçen yıl ayda 1.792 dolardı.
Urban Institute’dan ekonomist Richard Johnson, “Pek çok yaşlı yetişkinin aldığı teşvik ödemeleri nedeniyle, diğer sosyal yardımlardaki artışlar nedeniyle yoksulluk oranları pandeminin ilk yıllarında düştü” dedi.
Bu ödemeler ve sosyal yardım artışları sona erdiğinde enflasyon arttı ve düşmeye başlamadan satın alma gücünü aşındırdı.
“Sosyal Güvenlikle birlikte yaşam maliyeti artıyor, ancak bu bir gecikmeyle birlikte geliyor” diyor Dr. Johnson. Aylık enflasyon Haziran 2022’de zirveye ulaştı, ancak Sosyal Güvenlik yardımları için yaşam maliyeti ayarlaması (yüzde 8,7 gibi keskin bir artış), Ocak ayına kadar alıcıların çeklerine yansımadı.
New School for Social Research’ten ekonomist Teresa Ghilarducci, “Yaşlıların çoğu sınırın yakınında yaşıyor, bu yüzden onları yoksulluğa itmek için fazla bir çabaya gerek yok” dedi. Çalışmaları aynı zamanda salgının yaşlı işçilerin istihdamı üzerindeki etkisini de gösteriyor; O kadar çok kişi erken emekli oldu ya da işten çıkarıldı; artık işgücünde yaklaşık bir milyon daha az yaşlı yetişkin var.
Yaşlı yoksulluk oranları, bazı eyaletlerin sunduğu daha yüksek sosyal yardımların etkisiyle gelecek yıl istikrar kazansa veya düşse bile, bu rakamlar genel olarak daha güçlü kamu güvenlik ağlarına sahip diğer gelişmiş ülkelere kıyasla inatla yüksek kalacak.
Resmi yoksulluk sınırının altında yaşayan yaşlı Amerikalıların oranı, büyük ölçüde Sosyal Güvenlikteki genişleme ve artışlar nedeniyle 1960’larda ve 1970’lerde önemli ölçüde düştü. Ancak o zamandan beri bir plato oluştu.
“Yaşlı insanlar arasında yoksulluğun ne kadar kalıcı olduğu tam olarak takdir edilmiyor” dedi Dr. Johnson. “Düşüş 1990’larda gerçekten yavaşladı ve o zamandan beri pek iyileşmedi.”
Ekonomistler ve savunucular çözüm önerilerinde bulundular: Asgari Sosyal Güvenlik yardımını artırmak; Sağlık bakım maliyetlerinin genellikle arttığı 85 yaşından sonra Sosyal Güvenlik primlerinin artırılması; ve Sosyal Güvenliğe hak kazanmak için gerekli iş deneyimine sahip olmayan yaşlı yetişkinler ve engelli kişiler için SGK yardımlarının iyileştirilmesi. Bu adımlar kongre eylemi gerektirecektir.
Ancak şimdilik, mevcut programlara daha fazla yaşlı insanın eklenmesinin gerçek bir etkisi olabilir. Federal yardımlar yoksullukla mücadeleye önemli bir katkı sağlıyor. Nüfus sayımı verilerine göre, yalnızca Sosyal Güvenlik geçen yıl 65 yaş üstü 20 milyon kişiyi yoksulluk sınırının üzerine çıkardı. SNAP, konut yardımı ve SGK, 1,6 milyon yaşlının daha yoksulluğa düşmesini engelledi.
Ancak Bayan Alwin, gıda pulu almaya hak kazanan yaşlıların yalnızca yarısının kaydolduğunu, yani beş milyonun hiçbir şeyi kalmadığını söyledi. Tüm kamu programları dikkate alındığında, “gıda, ilaç ve diğer temel ihtiyaçlara yardımcı olabilecek her yıl yaklaşık 30 milyar dolar kalıyor” dedi. “Nefes kesici.”
Çoğu yaşlı insan, Sosyal Güvenceye uygun olduklarının farkında olsa da, enerji ve konut yardımları, düşük gelirli yararlanıcılar için Medicaid ve Medicare programları, federal emlak vergisi iadeleri veya yemek kuponları hakkında genellikle daha az bilgi sahibidirler. Bayan Alwin, “Kendileri için değil, daha çok ihtiyacı olan biri için olduklarını düşünebilirler” dedi.
Ayrıca bu programlara başvurmak karmaşık ve zaman alıcı olabilir; bazıları dijital erişim ve beceriler gerektirir. Bazı başvuranlar basitçe pes ederler.
“Hiç kimsenin hak etmediği yardımları almamasını sağlamak gibi bir hata yapıyoruz ve bu haklara sahip olan birçok insanı feda ediyoruz” dedi Dr. Ghilarducci.
Ulusal Yaşlanma Konseyi’nin çevrimiçi Fayda Kontrolü aracı, yaşlıların hangi kamu ve özel programlara hak kazandığını gösterir. Konsey aynı zamanda sosyal yardım uzmanlarının görev yaptığı ücretsiz bir yardım hattını (1-800-794-6559) işletmektedir. Federal ve vakıf finansmanıyla, yerel yaşlanma ve aile hizmetleri kurumları, yaşlı merkezleri ve United Way programları aracılığıyla 84 sosyal yardım kayıt merkezini desteklemektedir.
Her ne kadar bu sosyal yardım danışmanları Bayan Cole’un barınma, ısınma ve yiyecek konusunda yardım almasına yardımcı olsa da, kendisi hâlâ kendini güvende hissetmiyor ve başka bir destek kaynağına güveniyor.
“Tanrı benimle ilgilenecek” dedi. “İhtiyaçlarımı karşılayacağına inanıyorum.”