dunyadan
Aktif Üye
Bir Köprü Feribotların Yerini Alırken Çürük Sebzeler ve Kokuşmuş Süt Artık Yok
MADINA WANDIFA, Senegal – Uzun yolculuğundan sonra hala terli ve yorgun olmasına rağmen, uzun mesafeli kamyon şoförü, güney Senegal’de yoğun bir şehir caddesinin kaldırımına kamyonundan yüzlerce kutu tereyağı boşaltan işçileri izlerken iyimserdi.
Şoför Cheikh Oumar Tamba’nın, başkent Dakar’da kamyonunu tereyağı ile yükledikten sadece iki gün sonra yapması gereken sadece bir durağı vardı. Yine de, iyi ruh halinin tek nedeni bu değildi.
Bu sürüş eskiden çok daha uzun sürerdi. Ancak Gambiya Nehri boyunca yükselen bir köprünün inşasıyla, bölgenin en büyük trafik darboğazlarından biri ortadan kalktı – çok ihtiyaç duyulan altyapı projelerinin Batı Afrika’daki insanların yaşamları üzerindeki olumlu etkisinin somut bir örneği.
Senegambia Köprüsü üç yıl önce hizmete girmeden önce, Dakar’dan güneye mal taşıyan yüzlerce kamyon şoförünün bir feribot için sıraya girmesi ve bazen de karşıya geçmek için günlerce beklemesi gerekiyordu. Meyve çürüyecekti. Bay Tamba’nın verdiği sütler ekşi olurdu. Ambulanslar mil uzunluğundaki hatta mahsur kalacaktı.
Bir düzine yıldır Batı Afrika yollarında dolaşan 45 yaşındaki Bay Tamba, “Eskiden feribotlara daha hızlı geçmeleri için rüşvet verirdik” dedi. “Bu köprü hayatımızı çok kolaylaştırdı.”
Süt dağıtan Senegalli kamyon şoförü El Hadj Yaya Baba, Senegal’in Casamance bölgesindeki Madina Wandifa’dan Dakar’a dönüş yolunda. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Ayrıca, feribotlar sadece gün ışığında çalışacak ve karanlık düştüğünde kuzeyi güneyden kesecekti.
Gambiya’da büyümüş Afrika Kalkınma Bankası ekonomisti Ousman Gajigo, “Geceleri ne tür bir aciliyetiniz olursa olsun, karşıya geçmek imkansızdı” dedi.
İster Gambiya’yı geçmek, ister güneydeki kıyı limanlarını Dakar’a bağlayan rotalarda okyanustan geçmek olsun, feribotlar tehlikeli olabilir. 2002’de Joola adlı bir feribot Atlantik’te alabora oldu ve 1.800’den fazla insan öldü.
Gambiya Nehri üzerinde köprülerin olmaması, Senegal’in gıda sepeti olan güney Casamance bölgesinin sakinleri, Dakar’daki hükümeti ülkenin geri kalanından kopuk tutmakla suçlarken, bölgesel bölünme duygusunu daha da şiddetlendirdi. Bu yılın başlarında, güneydeki ayrılıkçı isyancılar hükümetle bir barış anlaşması imzaladı ve bu, Afrika’nın en uzunlarından biri olan 40 yıllık, yavaş yavaş yanan bir çatışmanın nihayet sona erebileceği umudunu getirdi.
Gambiya sınırına yakın Casamance bölgesinde kısmen bitmiş bir yol bölümü. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Kendisini geçen feribot Senegal’de değil, Atlantik Okyanusu’ndan yaklaşık 200 mil iç kısma kadar uzanan ve Senegal’i kuzey ve güney kısımlarına ayıran ince bir ülke şeridi olan Gambiya’da.
Gambiya’nın eski diktatör başkanı Yahya Jammeh, 22 yıllık iktidarı boyunca ülkesinin coğrafi konumunu daha büyük komşusuna karşı bir koz olarak kullanarak bir köprü inşa etmeyi uzun süredir reddetmişti. Bay Jammeh beş yıl önce sürgüne zorlandıktan sonra uzun süredir ertelenen inşaat projesi başladı ve 2019’da Gambiya ve Senegal başkanları aynı arabada köprüyü geçtiler.
Yaklaşık 7,50 dolarlık bir geçiş ücreti için, önce günlerle ölçülen bir yolculuk şimdi dakikalar alıyor.
Güney Senegal şehri Madina Wandifa’da, Gambiya sınırından çok uzakta olmayan Abdoul Aziz Faye, patronu bazı işlerini yürütürken yol kenarında dinleniyordu. Dakar’dan Gine-Bissau’ya ilaç getirmişlerdi ve köprünün üzerinden kuzeye dönmek üzereydiler.
Cheikh Oumar Tamba tarafından Güney Senegal’deki Madina Wandifa’daki bir mağazaya teslim edilen tereyağı boşaltılıyor. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
25 yaşındaki sürücü, birkaç yıl önce hayal bile edilemeyecek bir ETA olan Dakar hakkında “Umarım bu gece eve dönerim” dedi.
Yararlanan sadece kamyoncular değil.
Son Senegalli Kaolack’ta bir otobüs durağında minibüsünün dolmasını bekleyen Samba Diop, “Bu sabah yola çıkabilir, Senegal’in diğer tarafında yolcuları bırakabilir ve öğleden sonra 2’ye kadar karımla öğle yemeği yiyebilirim” dedi. kuzey Gambiya sınırından önce merkez.
Afrika Kalkınma Bankası’na göre, Gambiya ve Senegal’in çevresindeki birçok insan yerfıstığı, pirinç ve sebze üretimiyle geçiniyor, ancak çiftlikleri pazarlara bağlayabilecek güvenilir ulaşım altyapısının yokluğu, çoğunu yoksulluk içinde bırakmıştı. 67 milyon dolarlık köprünün yapımını finanse etti.
Geçen yıl Ekim ayında, Gambiya makamları ülkenin doğu kesiminde Çin tarafından finanse edilen ikinci, daha küçük bir köprünün açılışını yaptı.
Senegambia Köprüsü’nün getirdiği tüm ilerleme için, güneye yolculuk, mangrov bataklıklarından ve tuz düzlüklerinden akan huzurlu nehir ile yoldaki birçok engelden sadece biri ile hem gerçek hem de mecazi tümsekler olmadan değildir.
Pek çok kişinin, Jammeh’in yönetimi altında geniş çaplı vahşet işlemekle suçlananları kovuşturmalarını yetkililerin beklediği Gambiya’da, sınırdan sınıra 15 millik bir yolculukta en az beş kontrol noktası vardı.
Senegal’in kuzeyindeki Kaolack’taki otogarda Casamance bölgesine gitmek için hareket etmeyi bekleyen bir minibüs. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Peki Gambiya’dan sonra? Minibüs şoförü Bay Diop, “Bu başka bir hikaye,” dedi.
Senegal Devlet Başkanı Macky Sall, kuzeyde büyük altyapı projeleri yürütmüş olsa da, eleştirmenler, korkunç yollarıyla en iyi örnek olan güneyin ihmal edildiğini söylüyor.
Güneye gidenler Gambiya’dan Senegal’e geri döner dönmez, köstebek orduları Casamance’ı kendi oyun alanlarına çevirmiş gibi, yolu kaplayan binlerce çukur sizi bekliyor. Sınırdan Casamance bölgesindeki ana şehir olan Ziguinchor’a 90 millik yolculuk, yarım gün sürebilen bir çile.
Bay Diop, “Şimdi Senegal’in gündeminde daha iyi yollar olmalı” dedi.
Köprünün sağladığı faydalara rağmen, daha önce yüzlerce boşta kalan araçtan geçinenlerin, aç, susuz ve sıkılmış yolcularının geçim kaynaklarını da mahvetti.
Casamance bölgesindeki Sédhiou’da bir yol. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Geçenlerde bir öğleden sonra, nehrin kıyısında köprünün altında, Lamarana Diallo günün ilk müşterisini bekliyordu. Henüz kimse cedde Senegalli nane çayını yudumlamak için durmamıştı. Dört çocuk babası Bay Diallo, normal bir günde yaklaşık 30 dolar kazanırdı, ancak şimdi 1,50 dolar kazandığında şanslı olduğunu söyledi.
Daha önce giysi, tatlı ve yemek satan yüzlerce satıcının olduğu yerde, şimdi sadece iki tane kaldı.
Nehrin iskelesinin yanında, birkaç dükkan ve bilet gişesi terk edilmiş durumda. Bir düzine Gambiya askeri personeli orada konuşlanmış, zincirleme sigara içiyor, Senegal’in ulusal balık ve pilav yemeği olan thieboudienne yiyor ve futbol hakkında sohbet ediyorlardı.
Senegambia Köprüsü 7/24 açık, ancak onu koruyan iş “soğuk” dedi Çavuş. Lamin Badjie, kışlanın üzerinde yükselen yapı. Çavuş Badjie, Senegal ve Gambiya arasındaki bazen karmaşık ilişkide, iki ülke arasında hoş bir yeni bağlantı olduğunu söyledi.
Eski vapur iskelesinde iki dükkandan biri hala açık. Vapur geçidinde eskiden giysi, tatlı ve yemek satan yüzlerce satıcı artık yok. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Çavuş Badjie, kendisinin ve yoldaşlarının ait olduğu etnik gruplara atıfta bulunarak – Serer, Soninke, Mandinka, Senegal’i de dolduran gruplar – köprü hakkında şunları söyledi: “Bizi daha birleştirir. Biz aynı insanlarız.”
36 yaşındaki gizli bir Gambiya polis memuru olan Omar Ndaw, köprünün devriye gezdiği alanlarda daha sorunsuz gezinmesine yardımcı olduğunu söyledi. Anksiyete ve alkol yoksunluğunu tedavi etmek için kullanılan bir ilaç olan sahte diazepam kaçakçılığındaki artış, onu bu yıl meşgul etti.
Bay Ndaw, kullanılmış kırmızı Nissan’ıyla yola çıkmadan önce, “Köprü herkese – bana ve topluma yardım ettiğini varsayalım” dedi.
Bir dakika sonra, arabası köprüde gözden kayboldu. Nehri geçmişti.
Mady Camara raporlamaya katkıda bulundu.
Güney Senegal’deki tüm yollar engebeli durumda değil. Casamance bölgesindeki ulusal bir yolun bu kısmı birinci sınıf durumda. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
MADINA WANDIFA, Senegal – Uzun yolculuğundan sonra hala terli ve yorgun olmasına rağmen, uzun mesafeli kamyon şoförü, güney Senegal’de yoğun bir şehir caddesinin kaldırımına kamyonundan yüzlerce kutu tereyağı boşaltan işçileri izlerken iyimserdi.
Şoför Cheikh Oumar Tamba’nın, başkent Dakar’da kamyonunu tereyağı ile yükledikten sadece iki gün sonra yapması gereken sadece bir durağı vardı. Yine de, iyi ruh halinin tek nedeni bu değildi.
Bu sürüş eskiden çok daha uzun sürerdi. Ancak Gambiya Nehri boyunca yükselen bir köprünün inşasıyla, bölgenin en büyük trafik darboğazlarından biri ortadan kalktı – çok ihtiyaç duyulan altyapı projelerinin Batı Afrika’daki insanların yaşamları üzerindeki olumlu etkisinin somut bir örneği.
Senegambia Köprüsü üç yıl önce hizmete girmeden önce, Dakar’dan güneye mal taşıyan yüzlerce kamyon şoförünün bir feribot için sıraya girmesi ve bazen de karşıya geçmek için günlerce beklemesi gerekiyordu. Meyve çürüyecekti. Bay Tamba’nın verdiği sütler ekşi olurdu. Ambulanslar mil uzunluğundaki hatta mahsur kalacaktı.
Bir düzine yıldır Batı Afrika yollarında dolaşan 45 yaşındaki Bay Tamba, “Eskiden feribotlara daha hızlı geçmeleri için rüşvet verirdik” dedi. “Bu köprü hayatımızı çok kolaylaştırdı.”
Süt dağıtan Senegalli kamyon şoförü El Hadj Yaya Baba, Senegal’in Casamance bölgesindeki Madina Wandifa’dan Dakar’a dönüş yolunda. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Ayrıca, feribotlar sadece gün ışığında çalışacak ve karanlık düştüğünde kuzeyi güneyden kesecekti.
Gambiya’da büyümüş Afrika Kalkınma Bankası ekonomisti Ousman Gajigo, “Geceleri ne tür bir aciliyetiniz olursa olsun, karşıya geçmek imkansızdı” dedi.
İster Gambiya’yı geçmek, ister güneydeki kıyı limanlarını Dakar’a bağlayan rotalarda okyanustan geçmek olsun, feribotlar tehlikeli olabilir. 2002’de Joola adlı bir feribot Atlantik’te alabora oldu ve 1.800’den fazla insan öldü.
Gambiya Nehri üzerinde köprülerin olmaması, Senegal’in gıda sepeti olan güney Casamance bölgesinin sakinleri, Dakar’daki hükümeti ülkenin geri kalanından kopuk tutmakla suçlarken, bölgesel bölünme duygusunu daha da şiddetlendirdi. Bu yılın başlarında, güneydeki ayrılıkçı isyancılar hükümetle bir barış anlaşması imzaladı ve bu, Afrika’nın en uzunlarından biri olan 40 yıllık, yavaş yavaş yanan bir çatışmanın nihayet sona erebileceği umudunu getirdi.
Gambiya sınırına yakın Casamance bölgesinde kısmen bitmiş bir yol bölümü. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Kendisini geçen feribot Senegal’de değil, Atlantik Okyanusu’ndan yaklaşık 200 mil iç kısma kadar uzanan ve Senegal’i kuzey ve güney kısımlarına ayıran ince bir ülke şeridi olan Gambiya’da.
Gambiya’nın eski diktatör başkanı Yahya Jammeh, 22 yıllık iktidarı boyunca ülkesinin coğrafi konumunu daha büyük komşusuna karşı bir koz olarak kullanarak bir köprü inşa etmeyi uzun süredir reddetmişti. Bay Jammeh beş yıl önce sürgüne zorlandıktan sonra uzun süredir ertelenen inşaat projesi başladı ve 2019’da Gambiya ve Senegal başkanları aynı arabada köprüyü geçtiler.
Yaklaşık 7,50 dolarlık bir geçiş ücreti için, önce günlerle ölçülen bir yolculuk şimdi dakikalar alıyor.
Güney Senegal şehri Madina Wandifa’da, Gambiya sınırından çok uzakta olmayan Abdoul Aziz Faye, patronu bazı işlerini yürütürken yol kenarında dinleniyordu. Dakar’dan Gine-Bissau’ya ilaç getirmişlerdi ve köprünün üzerinden kuzeye dönmek üzereydiler.
Cheikh Oumar Tamba tarafından Güney Senegal’deki Madina Wandifa’daki bir mağazaya teslim edilen tereyağı boşaltılıyor. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
25 yaşındaki sürücü, birkaç yıl önce hayal bile edilemeyecek bir ETA olan Dakar hakkında “Umarım bu gece eve dönerim” dedi.
Yararlanan sadece kamyoncular değil.
Son Senegalli Kaolack’ta bir otobüs durağında minibüsünün dolmasını bekleyen Samba Diop, “Bu sabah yola çıkabilir, Senegal’in diğer tarafında yolcuları bırakabilir ve öğleden sonra 2’ye kadar karımla öğle yemeği yiyebilirim” dedi. kuzey Gambiya sınırından önce merkez.
Afrika Kalkınma Bankası’na göre, Gambiya ve Senegal’in çevresindeki birçok insan yerfıstığı, pirinç ve sebze üretimiyle geçiniyor, ancak çiftlikleri pazarlara bağlayabilecek güvenilir ulaşım altyapısının yokluğu, çoğunu yoksulluk içinde bırakmıştı. 67 milyon dolarlık köprünün yapımını finanse etti.
Geçen yıl Ekim ayında, Gambiya makamları ülkenin doğu kesiminde Çin tarafından finanse edilen ikinci, daha küçük bir köprünün açılışını yaptı.
Senegambia Köprüsü’nün getirdiği tüm ilerleme için, güneye yolculuk, mangrov bataklıklarından ve tuz düzlüklerinden akan huzurlu nehir ile yoldaki birçok engelden sadece biri ile hem gerçek hem de mecazi tümsekler olmadan değildir.
Pek çok kişinin, Jammeh’in yönetimi altında geniş çaplı vahşet işlemekle suçlananları kovuşturmalarını yetkililerin beklediği Gambiya’da, sınırdan sınıra 15 millik bir yolculukta en az beş kontrol noktası vardı.
Senegal’in kuzeyindeki Kaolack’taki otogarda Casamance bölgesine gitmek için hareket etmeyi bekleyen bir minibüs. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Peki Gambiya’dan sonra? Minibüs şoförü Bay Diop, “Bu başka bir hikaye,” dedi.
Senegal Devlet Başkanı Macky Sall, kuzeyde büyük altyapı projeleri yürütmüş olsa da, eleştirmenler, korkunç yollarıyla en iyi örnek olan güneyin ihmal edildiğini söylüyor.
Güneye gidenler Gambiya’dan Senegal’e geri döner dönmez, köstebek orduları Casamance’ı kendi oyun alanlarına çevirmiş gibi, yolu kaplayan binlerce çukur sizi bekliyor. Sınırdan Casamance bölgesindeki ana şehir olan Ziguinchor’a 90 millik yolculuk, yarım gün sürebilen bir çile.
Bay Diop, “Şimdi Senegal’in gündeminde daha iyi yollar olmalı” dedi.
Köprünün sağladığı faydalara rağmen, daha önce yüzlerce boşta kalan araçtan geçinenlerin, aç, susuz ve sıkılmış yolcularının geçim kaynaklarını da mahvetti.
Casamance bölgesindeki Sédhiou’da bir yol. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Geçenlerde bir öğleden sonra, nehrin kıyısında köprünün altında, Lamarana Diallo günün ilk müşterisini bekliyordu. Henüz kimse cedde Senegalli nane çayını yudumlamak için durmamıştı. Dört çocuk babası Bay Diallo, normal bir günde yaklaşık 30 dolar kazanırdı, ancak şimdi 1,50 dolar kazandığında şanslı olduğunu söyledi.
Daha önce giysi, tatlı ve yemek satan yüzlerce satıcının olduğu yerde, şimdi sadece iki tane kaldı.
Nehrin iskelesinin yanında, birkaç dükkan ve bilet gişesi terk edilmiş durumda. Bir düzine Gambiya askeri personeli orada konuşlanmış, zincirleme sigara içiyor, Senegal’in ulusal balık ve pilav yemeği olan thieboudienne yiyor ve futbol hakkında sohbet ediyorlardı.
Senegambia Köprüsü 7/24 açık, ancak onu koruyan iş “soğuk” dedi Çavuş. Lamin Badjie, kışlanın üzerinde yükselen yapı. Çavuş Badjie, Senegal ve Gambiya arasındaki bazen karmaşık ilişkide, iki ülke arasında hoş bir yeni bağlantı olduğunu söyledi.
Eski vapur iskelesinde iki dükkandan biri hala açık. Vapur geçidinde eskiden giysi, tatlı ve yemek satan yüzlerce satıcı artık yok. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali
Çavuş Badjie, kendisinin ve yoldaşlarının ait olduğu etnik gruplara atıfta bulunarak – Serer, Soninke, Mandinka, Senegal’i de dolduran gruplar – köprü hakkında şunları söyledi: “Bizi daha birleştirir. Biz aynı insanlarız.”
36 yaşındaki gizli bir Gambiya polis memuru olan Omar Ndaw, köprünün devriye gezdiği alanlarda daha sorunsuz gezinmesine yardımcı olduğunu söyledi. Anksiyete ve alkol yoksunluğunu tedavi etmek için kullanılan bir ilaç olan sahte diazepam kaçakçılığındaki artış, onu bu yıl meşgul etti.
Bay Ndaw, kullanılmış kırmızı Nissan’ıyla yola çıkmadan önce, “Köprü herkese – bana ve topluma yardım ettiğini varsayalım” dedi.
Bir dakika sonra, arabası köprüde gözden kayboldu. Nehri geçmişti.
Mady Camara raporlamaya katkıda bulundu.
Güney Senegal’deki tüm yollar engebeli durumda değil. Casamance bölgesindeki ulusal bir yolun bu kısmı birinci sınıf durumda. Kredi… New York Times için Carmen Abd Ali