canvade
Yeni Üye
Bugünden geriye kalan küçük şeyler, gözlemler, izlenimler. Pazartesi sabahı CDU ve SPD, koalisyon anlaşmalarını sunmak için çeviri tıbbının bir yeri olan Charité’deki yepyeni Rahel Hirsch Merkezi’ni seçti. Kabaca söylemek gerekirse, tıp, sağlık bilimleri ve sağlık hizmetlerinden elde edilen araştırma sonuçlarının uygulanması ile ilgilidir. Ama aynı zamanda siyaset için bir yer? Yoksa bir amacı olan mı? Ne de olsa acil servisin girişi, Charité koğuş binasının hemen diğer tarafında.
Başarı mı Acil Servis mi? Bazen kelime seçimi, işlerin nereye gidebileceği konusunda bir fikir verir. Kai Wegner ve Franziska Giffey, 130 sayfalık koalisyon anlaşmasını sunduklarında ilk isim olarak anlaşıyorlar. Halk arasında ilk kez. Elbette, Kai Wegner aynı zamanda bir dizi Yeşil politikacıyla da aynı fikirde – ama Franziska Giffey? Bu sonuna kadar açık kaldı.
Ya Franziska Giffey? Yeşiller’den bir önceki koalisyon ortağı Bettina Jarasch’a olan nefreti, solcu Klaus Lederer veya Katja Kipping’e olan sevgisi gibi efsanevi. Şimdi Giffey sola “Sevgili Kai” diyor. CDU Genel Sekreteri Stefan Evers sağında, baş müzakereci ve Berlin CDU’nun beyni gibi bir şey, “Bay Evers” olmaya devam ediyor.
CDU ezici farkla kazanmasına rağmen, her iki ortak da beşer senatör pozisyonu alacak
Ama bu ne anlama geliyor? Muhtemelen bir RPG teklifinden çok daha fazlası değil. En üstte “göz hizasında” ilk isim formu kullanılmıştır. Sanki bir aşçı-garson ilişkisi izlenimi bile ortaya çıkmamalı. CDU’nun Belediye Başkanını görevlendirmesi uygundur, ancak her ikisinin de beş Senato yönetimini yönetmesine izin verilir. CDU’nun seçim zaferi göz önüne alındığında bu doğal bir mesele değil.
Bunun akıllıca olup olmadığı muhtemelen ay sonunda ilk kez netleşecek. O zaman SPD liderliğinin asi partisini CDU liderliğindeki bir hükümette küçük ortak olmaya ikna edip edemediği bilinecek. Ne de olsa Kırmızı-Yeşil-Kırmızı devam etseydi, Kızıl Belediye hala içinde olacaktı.
CDU ile SPD arasındaki Berlin koalisyon anlaşmasının metni
Şimdi Vice von Wegner. Bu iyi gidecek mi? Artık sona ermek üzere olan koalisyonda, özellikle Yeşiller, her yerde var olan ve dikkatleri üzerine çekmeyi amaçlayan Franziska Everywhere adlı hükümet başkanından rahatsız oldular. Daha sonra yardımcısı Jarasch ile her türden şey hakkında – her şeyden önce, elbette Friedrichstrasse hakkında – herkesin önünde tartıştığında, çatının altında bir yangın çıktı. Bütün bunlar, kırmızı-yeşil-kırmızının ilk gününden son gününe kadar hiçbir zaman bir Giffey Senatosu imajının olmamasına yol açtı. Her zaman sadece yan yanaydı, nadiren bir beraberlikti.
Ama sonra ne geliyor? Wegner Senatosu mu? Wegner-Giffey Senatosu mu? Giffey-Wegner Senatosu mu?
Berlin seçim galibi Kai Wegner bacaklarını açmaktan kaçınıyor
İlk işaretler bir beraberlik için konuşur. Neredeyse yüzde on puanlık üstünlüğüne rağmen, Wegner geniş bacaklı görünmekten kaçınıyor. Birincisi, muhtemelen seçimi kazanmasına rağmen hükümetin başına geçemeyeceğine dair büyük bir korku vardı, bu da SPD’nin “yalnız Kai” ile alay etmesinin amacıydı. İkincisi, partilerinde ve çevrelerinde genellikle oldukça yabancı olan ve bir dereceye kadar hala öyle olan iki kişi var. Üçüncüsü, kaybetmenin nasıl bir şey olduğunu bilen iki kişi.
Wegner’in Rotes Rathaus’a giden yolu tam olarak düz değildi. On buçuk yıl Federal Meclis’te büyük ölçüde fark edilmeden çalıştı, bu arada parlamento grubu için bir “büyük şehirler komiseri” ile komiserlik sistemini zenginleştirdi. O zamandan beri, Reichstag’ın kubbesinden sadece birkaç kilometre ötedeki Temsilciler Meclisi’ne veya çok da uzakta olmayan Kızıl Belediye Binası’na çok az veya hiç girmedi.
Kral Charles’ın devlet ziyareti: Almanya kendisini gelişmekte olan bir ülke olarak sunuyor
Ancak Berlin CDU’sunda işi erteleyen eyalet başkanı Monika Grütters’e yönelik öfke giderek artıyordu. Sonra Wegner öne çıktı ve burjuva Grütters’ı bir kenara bıraktı. Yıl 2020’ydi. Plan açıktı: Wegner belediye başkanı olmak istiyordu. Gereken şeye sahip olacak mıydı? İlk yıllarında solak Heinrich Lummer’ı destekledi. Wegner havasız, hatta havasız kabul ediliyordu. Tagesspiegel, darbesini tahsisli bahçıvanlar için bir zafer olarak nitelendirdi.
Wegner ve Giffey’nin pek çok ortak noktası var – rakiplerinin beğenmemesi de dahil
Giffey ayrıca 21. seçim kampanyasında kendisini öncelikle varoşlardaki seçmenlere adamak isteyen bir tahsisat bahçıvanı olarak sundu. Partiniz bazen gülümseyerek, bazen dehşetle baktı. Parti ve hizip lideri Raed Saleh’in bahçe aletlerini vermesi birçokları için bir utanç anıydı. Biraz daha büyük şehir hırsı olabilirdi. Kent merkezini tamamen Yeşiller ve Sol’a bırakmak birçok kişiyi şaşkına çevirdi.
En geç bu andan itibaren, birçok Berlinli Sosyal Demokrat, üst düzey kadınlarına yabancı oldu. Neukölln belediye başkanı olarak, Brandenburg yerlisi, gri Michael Müller’in yerini almak için tek seçeneğiydi. Hatta biri, inşa etme ve sürme konusundaki taahhütlerini kabul etmeye veya görmezden gelmeye istekliydi.
Berlin’de siyah ve kırmızı: Şimdi Tempelhofer Feld sınıra gidiyor!
Bu arada, Giffey’nin 21 sonucu Wegner ile paralellik gösteriyor. Oylama, Berlin CDU ve onun en iyi adayları için de yenilgiyle sonuçlandı. Ana sebep federal eğilimdi. Seçimler aynı gün Berlin’de yapıldığından, başkent CDU’nun bu gidişata karşı hiç şansı yoktu.
Wegner’in Federal Meclis’te bir inşaat politikacısı olarak geçirdiği süre, şimdiye kadar ona Berlin’de yarardan çok zarar verdi.
Bu, Kai Wegner için çok pratikti çünkü Federal Meclis’teki kendi işi belirsizliğini koruyordu. Sonunda Wegner, Birlik parlamento grubunun inşaat politikası sözcüsüydü. Bu, CDU ve CSU’nun Berlin’deki kırmızı-yeşil-kırmızılıların kiracıları kira artışlarından ve tahliyelerden korumak için tasarladığı kira tavanına karşı silahlandığı zamana denk geldi. Birlik, yasanın bozulduğu Karlsruhe’ye gitti. Federal Anayasa Mahkemesinin Gerekçesi: Berlin Eyaleti sorumlu değildir. Kira hukuku federal hukuk olduğu için federal düzeyde düzenlenmesi gerekir. Ama değildi.
Wegner, Berlin CDU’nun sosyo-politik vicdanı olarak kendini yeniden keşfetti.
Ama inşaat ya da daha doğrusu kiralık politikacı Wegner bu süre zarfında gerçekte ne yapıyordu? 50 yaşındaki, Hakenfelde’nin Spandau semtindeki alt-orta sınıf bir geçmişe sahip. Annesi bir pazarlamacıydı ve babası inşaatta çalışıyordu. Bir gün aile artık kirayı karşılayamadıkları için taşınmak zorunda kaldılar. Wegner bir keresinde Berliner Zeitung ile yaptığı bir röportajda, bu belirsizliğin etkilenenler için ne anlama geldiğini bildiğini, sosyal gerileme korkusunu söyledi.
Eleştirmenler, Wegner’in emlak şirketlerinin açgözlülüğünü durdurmak için hiçbir şey yapmadığını, her şeyin olmasına izin verdiğini söylüyor. Wegner, en kötüsünü önlemeye çalıştığını söyleyerek kendini savunuyor. Herkes ona inanmıyor.
Berlin SPD lideri Salih bile “bu CDU ile” neyin mümkün olduğuna hayret ediyor.
Yine de geçen sonbaharda partisine kira politikasında 180 derecelik bir dönüş sözü veren Wegner’di: işleyen bir kira koruması, daha katı bir kira freni, Senato’da ihlallerin bildirilebileceği bir ombudsman. Bunun çoğu şimdi koalisyon anlaşmasında. Öyle ki SPD’li Salih, koalisyon müzakereleri sırasında defalarca “bu CDU ile” neyin mümkün olduğuna işaret etti.
SPD, CDU seçim kampanyasındaki ilk isim kampanyasını bile kabul etti. Kampanyanın seçim gecesi sona erdiğini söylediğinde Wegner’ı dinliyor. Şimdi iş şehir için en iyisini yapmakla ilgili. Her iki tarafı da söyle. Aynı zamanda sözleşmenizin başlığında da yer almaktadır.
Berlin CDU’nun zaferi her şeyden önce kırmızı-yeşil-kırmızı Senato’ya karşı bir protestoydu.
Wegner, birçok Berlinlinin artık siyasete güvenmediğini söylediğinde seçim sonucunu hatırlıyor. CDU’nun yüzde 28,2’lik kısmının kaotik olarak algılanan önceki hükümete karşı protesto oyları olduğunu biliyor. “İyi ortak çalışma yoluyla çözümler bulunabileceği ve uygulanabileceği” konusunda iyi bir ruh hali içindeydi. Temel olarak “ortak bir siyaset anlayışı” vardır. En sonunda 90 dakika boyunca “kişisel düzeyde” konuşmamız iyi oldu.
SPD’den herhangi bir itiraz gelmedi. Raed Saleh, “herkes için şehir” yaklaşımına övgüde bulundu. Gelecekteki koalisyon ortaklarına atıfta bulunarak, “Bu biz Sosyal Demokratlar için önemliydi ve sizin için de çok önemliydi” dedi. Saleh, özellikle sadece bir queer memurun duyurulmadığı, aynı zamanda Müslüman düşmanlığıyla mücadeleye özel önem verilen “Çeşitlilik” faslının, Yeşiller ve Sol ile üzerinde anlaşmaya varılan her şeyin ötesine geçtiğini söylüyor.
Giffey, “göz seviyesi kavramını tekrar gereksiz yere kullanmak” – bunu yarım cümle ile yapmak istemediğini “ama böyle olduğunu” sözlerine ekledi.
CDU üyesi Wegner, Yeşiller partisi konferansında da alkış alırdı
Bundan daha fazlası hakkında. Wegner, Berlin’in çeşitliliğini “renkli, uluslararası, kozmopolit” olarak tanımladığında ve şehri “nereden geldikleri, ne düşündükleri, kimi sevdikleri önemli değil” herkesin evi olarak adlandırdığında, bir Yeşiller partisinde bunun için alkış alırdı. konferans. O da cinsiyet değiştirmiş olsaydı.
İstiyorsa, bunu yapmak için şimdi üç buçuk yılı var. O zaman siyah ve yeşil sorunu belki yeniden ortaya çıkacaktır – bunun nedeni her ikisinin de başka bir seçenek üzerinde çalışması olsa bile.
Pek çok kişinin okuduğu gibi, CDU bu koalisyon anlaşmasıyla bir başlangıç yaptı.
Başarı mı Acil Servis mi? Bazen kelime seçimi, işlerin nereye gidebileceği konusunda bir fikir verir. Kai Wegner ve Franziska Giffey, 130 sayfalık koalisyon anlaşmasını sunduklarında ilk isim olarak anlaşıyorlar. Halk arasında ilk kez. Elbette, Kai Wegner aynı zamanda bir dizi Yeşil politikacıyla da aynı fikirde – ama Franziska Giffey? Bu sonuna kadar açık kaldı.
Ya Franziska Giffey? Yeşiller’den bir önceki koalisyon ortağı Bettina Jarasch’a olan nefreti, solcu Klaus Lederer veya Katja Kipping’e olan sevgisi gibi efsanevi. Şimdi Giffey sola “Sevgili Kai” diyor. CDU Genel Sekreteri Stefan Evers sağında, baş müzakereci ve Berlin CDU’nun beyni gibi bir şey, “Bay Evers” olmaya devam ediyor.
CDU ezici farkla kazanmasına rağmen, her iki ortak da beşer senatör pozisyonu alacak
Ama bu ne anlama geliyor? Muhtemelen bir RPG teklifinden çok daha fazlası değil. En üstte “göz hizasında” ilk isim formu kullanılmıştır. Sanki bir aşçı-garson ilişkisi izlenimi bile ortaya çıkmamalı. CDU’nun Belediye Başkanını görevlendirmesi uygundur, ancak her ikisinin de beş Senato yönetimini yönetmesine izin verilir. CDU’nun seçim zaferi göz önüne alındığında bu doğal bir mesele değil.
Bunun akıllıca olup olmadığı muhtemelen ay sonunda ilk kez netleşecek. O zaman SPD liderliğinin asi partisini CDU liderliğindeki bir hükümette küçük ortak olmaya ikna edip edemediği bilinecek. Ne de olsa Kırmızı-Yeşil-Kırmızı devam etseydi, Kızıl Belediye hala içinde olacaktı.
CDU ile SPD arasındaki Berlin koalisyon anlaşmasının metni
Şimdi Vice von Wegner. Bu iyi gidecek mi? Artık sona ermek üzere olan koalisyonda, özellikle Yeşiller, her yerde var olan ve dikkatleri üzerine çekmeyi amaçlayan Franziska Everywhere adlı hükümet başkanından rahatsız oldular. Daha sonra yardımcısı Jarasch ile her türden şey hakkında – her şeyden önce, elbette Friedrichstrasse hakkında – herkesin önünde tartıştığında, çatının altında bir yangın çıktı. Bütün bunlar, kırmızı-yeşil-kırmızının ilk gününden son gününe kadar hiçbir zaman bir Giffey Senatosu imajının olmamasına yol açtı. Her zaman sadece yan yanaydı, nadiren bir beraberlikti.
Ama sonra ne geliyor? Wegner Senatosu mu? Wegner-Giffey Senatosu mu? Giffey-Wegner Senatosu mu?
Berlin seçim galibi Kai Wegner bacaklarını açmaktan kaçınıyor
İlk işaretler bir beraberlik için konuşur. Neredeyse yüzde on puanlık üstünlüğüne rağmen, Wegner geniş bacaklı görünmekten kaçınıyor. Birincisi, muhtemelen seçimi kazanmasına rağmen hükümetin başına geçemeyeceğine dair büyük bir korku vardı, bu da SPD’nin “yalnız Kai” ile alay etmesinin amacıydı. İkincisi, partilerinde ve çevrelerinde genellikle oldukça yabancı olan ve bir dereceye kadar hala öyle olan iki kişi var. Üçüncüsü, kaybetmenin nasıl bir şey olduğunu bilen iki kişi.
Wegner’in Rotes Rathaus’a giden yolu tam olarak düz değildi. On buçuk yıl Federal Meclis’te büyük ölçüde fark edilmeden çalıştı, bu arada parlamento grubu için bir “büyük şehirler komiseri” ile komiserlik sistemini zenginleştirdi. O zamandan beri, Reichstag’ın kubbesinden sadece birkaç kilometre ötedeki Temsilciler Meclisi’ne veya çok da uzakta olmayan Kızıl Belediye Binası’na çok az veya hiç girmedi.
Kral Charles’ın devlet ziyareti: Almanya kendisini gelişmekte olan bir ülke olarak sunuyor
Ancak Berlin CDU’sunda işi erteleyen eyalet başkanı Monika Grütters’e yönelik öfke giderek artıyordu. Sonra Wegner öne çıktı ve burjuva Grütters’ı bir kenara bıraktı. Yıl 2020’ydi. Plan açıktı: Wegner belediye başkanı olmak istiyordu. Gereken şeye sahip olacak mıydı? İlk yıllarında solak Heinrich Lummer’ı destekledi. Wegner havasız, hatta havasız kabul ediliyordu. Tagesspiegel, darbesini tahsisli bahçıvanlar için bir zafer olarak nitelendirdi.
Wegner ve Giffey’nin pek çok ortak noktası var – rakiplerinin beğenmemesi de dahil
Giffey ayrıca 21. seçim kampanyasında kendisini öncelikle varoşlardaki seçmenlere adamak isteyen bir tahsisat bahçıvanı olarak sundu. Partiniz bazen gülümseyerek, bazen dehşetle baktı. Parti ve hizip lideri Raed Saleh’in bahçe aletlerini vermesi birçokları için bir utanç anıydı. Biraz daha büyük şehir hırsı olabilirdi. Kent merkezini tamamen Yeşiller ve Sol’a bırakmak birçok kişiyi şaşkına çevirdi.
En geç bu andan itibaren, birçok Berlinli Sosyal Demokrat, üst düzey kadınlarına yabancı oldu. Neukölln belediye başkanı olarak, Brandenburg yerlisi, gri Michael Müller’in yerini almak için tek seçeneğiydi. Hatta biri, inşa etme ve sürme konusundaki taahhütlerini kabul etmeye veya görmezden gelmeye istekliydi.
Berlin’de siyah ve kırmızı: Şimdi Tempelhofer Feld sınıra gidiyor!
Bu arada, Giffey’nin 21 sonucu Wegner ile paralellik gösteriyor. Oylama, Berlin CDU ve onun en iyi adayları için de yenilgiyle sonuçlandı. Ana sebep federal eğilimdi. Seçimler aynı gün Berlin’de yapıldığından, başkent CDU’nun bu gidişata karşı hiç şansı yoktu.
Wegner’in Federal Meclis’te bir inşaat politikacısı olarak geçirdiği süre, şimdiye kadar ona Berlin’de yarardan çok zarar verdi.
Bu, Kai Wegner için çok pratikti çünkü Federal Meclis’teki kendi işi belirsizliğini koruyordu. Sonunda Wegner, Birlik parlamento grubunun inşaat politikası sözcüsüydü. Bu, CDU ve CSU’nun Berlin’deki kırmızı-yeşil-kırmızılıların kiracıları kira artışlarından ve tahliyelerden korumak için tasarladığı kira tavanına karşı silahlandığı zamana denk geldi. Birlik, yasanın bozulduğu Karlsruhe’ye gitti. Federal Anayasa Mahkemesinin Gerekçesi: Berlin Eyaleti sorumlu değildir. Kira hukuku federal hukuk olduğu için federal düzeyde düzenlenmesi gerekir. Ama değildi.
Wegner, Berlin CDU’nun sosyo-politik vicdanı olarak kendini yeniden keşfetti.
Ama inşaat ya da daha doğrusu kiralık politikacı Wegner bu süre zarfında gerçekte ne yapıyordu? 50 yaşındaki, Hakenfelde’nin Spandau semtindeki alt-orta sınıf bir geçmişe sahip. Annesi bir pazarlamacıydı ve babası inşaatta çalışıyordu. Bir gün aile artık kirayı karşılayamadıkları için taşınmak zorunda kaldılar. Wegner bir keresinde Berliner Zeitung ile yaptığı bir röportajda, bu belirsizliğin etkilenenler için ne anlama geldiğini bildiğini, sosyal gerileme korkusunu söyledi.
Eleştirmenler, Wegner’in emlak şirketlerinin açgözlülüğünü durdurmak için hiçbir şey yapmadığını, her şeyin olmasına izin verdiğini söylüyor. Wegner, en kötüsünü önlemeye çalıştığını söyleyerek kendini savunuyor. Herkes ona inanmıyor.
Berlin SPD lideri Salih bile “bu CDU ile” neyin mümkün olduğuna hayret ediyor.
Yine de geçen sonbaharda partisine kira politikasında 180 derecelik bir dönüş sözü veren Wegner’di: işleyen bir kira koruması, daha katı bir kira freni, Senato’da ihlallerin bildirilebileceği bir ombudsman. Bunun çoğu şimdi koalisyon anlaşmasında. Öyle ki SPD’li Salih, koalisyon müzakereleri sırasında defalarca “bu CDU ile” neyin mümkün olduğuna işaret etti.
SPD, CDU seçim kampanyasındaki ilk isim kampanyasını bile kabul etti. Kampanyanın seçim gecesi sona erdiğini söylediğinde Wegner’ı dinliyor. Şimdi iş şehir için en iyisini yapmakla ilgili. Her iki tarafı da söyle. Aynı zamanda sözleşmenizin başlığında da yer almaktadır.
Berlin CDU’nun zaferi her şeyden önce kırmızı-yeşil-kırmızı Senato’ya karşı bir protestoydu.
Wegner, birçok Berlinlinin artık siyasete güvenmediğini söylediğinde seçim sonucunu hatırlıyor. CDU’nun yüzde 28,2’lik kısmının kaotik olarak algılanan önceki hükümete karşı protesto oyları olduğunu biliyor. “İyi ortak çalışma yoluyla çözümler bulunabileceği ve uygulanabileceği” konusunda iyi bir ruh hali içindeydi. Temel olarak “ortak bir siyaset anlayışı” vardır. En sonunda 90 dakika boyunca “kişisel düzeyde” konuşmamız iyi oldu.
SPD’den herhangi bir itiraz gelmedi. Raed Saleh, “herkes için şehir” yaklaşımına övgüde bulundu. Gelecekteki koalisyon ortaklarına atıfta bulunarak, “Bu biz Sosyal Demokratlar için önemliydi ve sizin için de çok önemliydi” dedi. Saleh, özellikle sadece bir queer memurun duyurulmadığı, aynı zamanda Müslüman düşmanlığıyla mücadeleye özel önem verilen “Çeşitlilik” faslının, Yeşiller ve Sol ile üzerinde anlaşmaya varılan her şeyin ötesine geçtiğini söylüyor.
Giffey, “göz seviyesi kavramını tekrar gereksiz yere kullanmak” – bunu yarım cümle ile yapmak istemediğini “ama böyle olduğunu” sözlerine ekledi.
CDU üyesi Wegner, Yeşiller partisi konferansında da alkış alırdı
Bundan daha fazlası hakkında. Wegner, Berlin’in çeşitliliğini “renkli, uluslararası, kozmopolit” olarak tanımladığında ve şehri “nereden geldikleri, ne düşündükleri, kimi sevdikleri önemli değil” herkesin evi olarak adlandırdığında, bir Yeşiller partisinde bunun için alkış alırdı. konferans. O da cinsiyet değiştirmiş olsaydı.
İstiyorsa, bunu yapmak için şimdi üç buçuk yılı var. O zaman siyah ve yeşil sorunu belki yeniden ortaya çıkacaktır – bunun nedeni her ikisinin de başka bir seçenek üzerinde çalışması olsa bile.
Pek çok kişinin okuduğu gibi, CDU bu koalisyon anlaşmasıyla bir başlangıç yaptı.