Yeni uyku çalışmaları, Davranışsal Risk Faktörü Gözetim Sistemi ve Amerikan Zaman Kullanımı Araştırması'ndan 2013 ile 2019 yılları arasındaki federal verileri içeriyordu. Araştırmacılar, rastgele telefonla aranan yaklaşık 190.000 Siyah ve yaklaşık 1.846.000 beyaz insanla ilgili zaman damgalı bu anketleri kullandılar. diğer şeylerin yanı sıra ne kadar uyuduklarını sordu.
Araştırmacılar, Polis Şiddetinin Haritalandırılması veri tabanından elde edilen istatistiksel verileri kullanarak, ankete yanıt veren kişinin devletinde, önceki üç ay içinde silahsız bir siyahi kişinin polis tarafından öldürülmesi olayının yaşanıp yaşanmadığını belirledi. Bir tane bulduklarında, katılımcının uyku süresini cinayetten önce çağrılan kişilerin uyku süresiyle karşılaştırdılar. Ayrıca yanıtları, benzer zamanda ankete katılan ancak bölge dışından olan kişilerin yanıtlarıyla da karşılaştırdılar.
Anket yanıtları, katılımcıların toplam uyku süresinin “kısa uyku” olarak kabul edilen yedi saatin altına mı, yoksa “çok kısa uyku” olarak kabul edilen altı saatin altına mı düştüğüne göre sıralandı; çünkü bu eşik, kötü sağlık sonuçlarıyla daha güçlü bir şekilde ilişkilidir. .
Mevsimsel sıcaklıklar ve işsizlik oranları gibi bir dizi faktörü kontrol ettikten sonra, bir polis memurunun silahsız bir siyahi adamın öldürülmesine karışmasından sonraki ilk üç ayda siyahların yedi saatten az uyuma olasılığının 2,7 daha fazla olduğunu buldular. Cinayet öncesine kıyasla kişinin bulunduğu eyalette altı saatten az uyumuş olma ihtimali yüzde 6,5 daha fazlaydı.
Olası önyargıları ele almak için araştırmacılar, uyku ile silahlı siyahların veya silahsız beyazların polis tarafından öldürülmesi gibi diğer olaylar arasındaki ilişkileri incelediler, ancak anlamlı bir ilişki bulamadılar. Ayrıca beyaz katılımcılardan oluşan örneklere regresyon modelleri uyguladılar ve uyku ile polis cinayetleri arasındaki ilişkilerin istatistiksel olarak anlamlı olmadığını buldular.
Polis cinayetlerinin eyalet sınırlarının ötesindeki insanları da etkileyebileceği gerçeğini ele almak için, yüksek profilli cinayetlerin ulusal düzeydeki etkisini inceleyen ikinci bir çalışma geliştirdiler. Çalışma, siyah katılımcıların cinayetten önce ve sonra uyku düzenlerindeki değişiklikleri beyaz katılımcılardaki değişikliklerle karşılaştırdı ve esasen beyaz katılımcılarda gözlemlenen farklılıkları siyah katılımcılarda gözlemlenenlerden çıkardı.
Burada bulguların kapsamı daha da büyüktü. Ülke çapında yapılan analizde araştırmacılar, siyahların cinayeti takip eden aylarda yedi saatten az uyku bildirme olasılığının yüzde 4,6 ve altı saatten az uyku bildirme olasılığının yüzde 4,6 daha yüksek olduğunu buldu; cinayet sırasında ankete katılan beyazlara göre yüzde 11,4 daha yüksek o zaman.
Araştırmacılar, Polis Şiddetinin Haritalandırılması veri tabanından elde edilen istatistiksel verileri kullanarak, ankete yanıt veren kişinin devletinde, önceki üç ay içinde silahsız bir siyahi kişinin polis tarafından öldürülmesi olayının yaşanıp yaşanmadığını belirledi. Bir tane bulduklarında, katılımcının uyku süresini cinayetten önce çağrılan kişilerin uyku süresiyle karşılaştırdılar. Ayrıca yanıtları, benzer zamanda ankete katılan ancak bölge dışından olan kişilerin yanıtlarıyla da karşılaştırdılar.
Anket yanıtları, katılımcıların toplam uyku süresinin “kısa uyku” olarak kabul edilen yedi saatin altına mı, yoksa “çok kısa uyku” olarak kabul edilen altı saatin altına mı düştüğüne göre sıralandı; çünkü bu eşik, kötü sağlık sonuçlarıyla daha güçlü bir şekilde ilişkilidir. .
Mevsimsel sıcaklıklar ve işsizlik oranları gibi bir dizi faktörü kontrol ettikten sonra, bir polis memurunun silahsız bir siyahi adamın öldürülmesine karışmasından sonraki ilk üç ayda siyahların yedi saatten az uyuma olasılığının 2,7 daha fazla olduğunu buldular. Cinayet öncesine kıyasla kişinin bulunduğu eyalette altı saatten az uyumuş olma ihtimali yüzde 6,5 daha fazlaydı.
Olası önyargıları ele almak için araştırmacılar, uyku ile silahlı siyahların veya silahsız beyazların polis tarafından öldürülmesi gibi diğer olaylar arasındaki ilişkileri incelediler, ancak anlamlı bir ilişki bulamadılar. Ayrıca beyaz katılımcılardan oluşan örneklere regresyon modelleri uyguladılar ve uyku ile polis cinayetleri arasındaki ilişkilerin istatistiksel olarak anlamlı olmadığını buldular.
Polis cinayetlerinin eyalet sınırlarının ötesindeki insanları da etkileyebileceği gerçeğini ele almak için, yüksek profilli cinayetlerin ulusal düzeydeki etkisini inceleyen ikinci bir çalışma geliştirdiler. Çalışma, siyah katılımcıların cinayetten önce ve sonra uyku düzenlerindeki değişiklikleri beyaz katılımcılardaki değişikliklerle karşılaştırdı ve esasen beyaz katılımcılarda gözlemlenen farklılıkları siyah katılımcılarda gözlemlenenlerden çıkardı.
Burada bulguların kapsamı daha da büyüktü. Ülke çapında yapılan analizde araştırmacılar, siyahların cinayeti takip eden aylarda yedi saatten az uyku bildirme olasılığının yüzde 4,6 ve altı saatten az uyku bildirme olasılığının yüzde 4,6 daha yüksek olduğunu buldu; cinayet sırasında ankete katılan beyazlara göre yüzde 11,4 daha yüksek o zaman.