Bazı bağlamlar: Daha ayrıntılı olarak incelenen korkutucu bir trend.
Virginia Commonwealth Üniversitesi ve Richmond Çocuk Hastanesi'ndeki araştırmacılar daha önce çocuklar ve ergenler arasındaki ölüm oranlarının 2019 ile 2021 arasında yüzde 18 arttığını bulmuşlardı. Yaralanmaya bağlı ölümlerin sayısı o kadar dramatik bir şekilde arttı ki, halk sağlığı alanındaki tüm ilerlemeleri gölgede bıraktı.
Sorunlu eğilimi daha derinlemesine incelemek için grup, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi'nin halka açık WONDER veri tabanından ölüm belgesi verilerini aldı ve bunları 1 ila 19 yaş arası çocuklar için ırk, etnik köken ve nedenlere göre katmanlandırdı. Siyah ve Amerikan Kızılderili/Alaska Yerlisi çocukların beyaz çocuklara göre önemli ölçüde daha yüksek oranlarda ölmesinin yanı sıra, 2013 yılına kadar iyileşen eşitsizliklerin de genişlediğini buldular.
Veriler ayrıca genel çocuk ölüm oranlarının 2020 yılı civarında kötüleştiğini, Siyah, Yerli Amerikalı ve Hispanik çocukların oranlarının ise çok daha erken bir zamanda, 2014 yılı civarında artmaya başladığını gösterdi.
2014 ile 2020 arasında ölüm oranları Siyahi çocuklar ve ergenler için yaklaşık yüzde 37, Kızılderili gençleri için yaklaşık yüzde 22 arttı; beyaz gençlerde ise bu oran yüzde 5'in altındaydı.
“Farklılıklar göreceğimizi biliyorduk ama kesinlikle o kadar büyük değil” dedi Dr. Araştırmada çalışan VCU Tıp Fakültesi aile hekimliği profesörü Steven Woolf. “Şok olduk.”
Rakamlar: Özellikle ateşli silahlardan kaynaklanan yaralanmalar eşitsizliklerin nedenidir.
Irksal ve etnik eşitsizlikler, yaralanmalar diğer ölüm nedenlerinden izole edildiğinde en dramatik hale geldi. Örneğin, 2016 ile 2020 yılları arasında Siyah çocukların cinayetten ölme olasılığı beyaz çocuklara göre on kat daha fazlaydı. Araştırmanın baş yazarı Dr. VCU Tıp Fakültesi'nde pediatri doçenti olan Elizabeth Wolf, kazaları kasıtlı yaralanmalarla karşılaştırdığında, akıl sağlığı krizinin ayıltıcı gerçekleri ortaya çıktı.
Yerli Amerikalı çocukların intihar nedeniyle ölme olasılığı, oranları zaten yüksek olan beyaz çocuklara göre iki kat daha fazlaydı.
“Bir çocuk doktoru olarak bu gerçekten nefesimi kesti” dedi.
Kazalar, cinayetler ve intiharlar da dahil olmak üzere silahla bağlantılı ölümlerin sayısı, Siyah ve Kızılderili gençleri arasında Beyaz gençlere kıyasla iki ila dört kat daha fazlaydı ve silahla bağlantılı bir yaralanmadan ölme riski Siyahlar arasında iki kattan fazlaydı. ve Kızılderili gençliği 2013 ile 2020 arasında en yüksek seviyede.
Araştırmacılar ayrıca diğer ölüm nedenlerindeki eşitsizliklere de dikkat çekti: Örneğin, Yerli Amerikalı çocukların zatürre ve gripten ölme olasılığı beyaz çocuklara göre üç kat daha fazlaydı ve siyah çocukların astımdan ölme olasılığı beyaz çocuklara göre neredeyse sekiz kat daha fazlaydı. .
Bundan sonra ne olacak: Daha derin araştırma ve politika değişiklikleri.
Bu özel çalışma, çocuklukta görülen hastalıkların, yaralanmaların ve ölümün nedenlerine katkıda bulunan değişkenlerin tamamını incelememiştir. Dr. Wolf, makalenin bir “uyandırma çağrısı” işlevi görmesini ve araştırmacıları altta yatan faktörleri incelemeye teşvik etmesini umduğunu söyledi.
Örneğin, araba kazalarında meydana gelen ölümlerdeki artışın nedenlerini anlamak, yeniden tasarlanan kavşakların mı yoksa hedeflenen emniyet kemeri kampanyalarının mı belirli bir grup için en etkili müdahale olacağı konusunda fikir verebilir.
Diğer çocukluk ölümlerinde tıbbi bakıma erişim olası bir faktördür; çünkü dolaşım hastalığı olan siyah çocukların nakil için sevk edilme olasılıkları daha düşüktür ve beyaz çocuklara kıyasla başarılı bir prosedüre sahiptirler. Astıma bağlı morbidite ve ölüm, muhtemelen inhaler gibi müdahalelere erişimin yanı sıra hava kirliliği gibi sosyoekonomik ve çevresel faktörlerden de etkilenmektedir.
Aynı zamanda Dr. Woolf'a göre politika yapıcılar, çocukların ruh sağlığının desteklenmesi ve daha katı silah yasalarının uygulanması da dahil olmak üzere “sonraki adımları belirlemek için daha fazla araştırmayı beklememeli”. Çocuklar arasındaki silahlı şiddete ilişkin kamuoyu algısının çoğunlukla okuldaki silahlı saldırılara odaklandığını ancak istatistiksel olarak “büyük çoğunluğunun ülkemizin dört bir yanındaki topluluklarda her gün, birbiri ardına gerçekleştiğini” söyledi.
Virginia Commonwealth Üniversitesi ve Richmond Çocuk Hastanesi'ndeki araştırmacılar daha önce çocuklar ve ergenler arasındaki ölüm oranlarının 2019 ile 2021 arasında yüzde 18 arttığını bulmuşlardı. Yaralanmaya bağlı ölümlerin sayısı o kadar dramatik bir şekilde arttı ki, halk sağlığı alanındaki tüm ilerlemeleri gölgede bıraktı.
Sorunlu eğilimi daha derinlemesine incelemek için grup, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezi'nin halka açık WONDER veri tabanından ölüm belgesi verilerini aldı ve bunları 1 ila 19 yaş arası çocuklar için ırk, etnik köken ve nedenlere göre katmanlandırdı. Siyah ve Amerikan Kızılderili/Alaska Yerlisi çocukların beyaz çocuklara göre önemli ölçüde daha yüksek oranlarda ölmesinin yanı sıra, 2013 yılına kadar iyileşen eşitsizliklerin de genişlediğini buldular.
Veriler ayrıca genel çocuk ölüm oranlarının 2020 yılı civarında kötüleştiğini, Siyah, Yerli Amerikalı ve Hispanik çocukların oranlarının ise çok daha erken bir zamanda, 2014 yılı civarında artmaya başladığını gösterdi.
2014 ile 2020 arasında ölüm oranları Siyahi çocuklar ve ergenler için yaklaşık yüzde 37, Kızılderili gençleri için yaklaşık yüzde 22 arttı; beyaz gençlerde ise bu oran yüzde 5'in altındaydı.
“Farklılıklar göreceğimizi biliyorduk ama kesinlikle o kadar büyük değil” dedi Dr. Araştırmada çalışan VCU Tıp Fakültesi aile hekimliği profesörü Steven Woolf. “Şok olduk.”
Rakamlar: Özellikle ateşli silahlardan kaynaklanan yaralanmalar eşitsizliklerin nedenidir.
Irksal ve etnik eşitsizlikler, yaralanmalar diğer ölüm nedenlerinden izole edildiğinde en dramatik hale geldi. Örneğin, 2016 ile 2020 yılları arasında Siyah çocukların cinayetten ölme olasılığı beyaz çocuklara göre on kat daha fazlaydı. Araştırmanın baş yazarı Dr. VCU Tıp Fakültesi'nde pediatri doçenti olan Elizabeth Wolf, kazaları kasıtlı yaralanmalarla karşılaştırdığında, akıl sağlığı krizinin ayıltıcı gerçekleri ortaya çıktı.
Yerli Amerikalı çocukların intihar nedeniyle ölme olasılığı, oranları zaten yüksek olan beyaz çocuklara göre iki kat daha fazlaydı.
“Bir çocuk doktoru olarak bu gerçekten nefesimi kesti” dedi.
Kazalar, cinayetler ve intiharlar da dahil olmak üzere silahla bağlantılı ölümlerin sayısı, Siyah ve Kızılderili gençleri arasında Beyaz gençlere kıyasla iki ila dört kat daha fazlaydı ve silahla bağlantılı bir yaralanmadan ölme riski Siyahlar arasında iki kattan fazlaydı. ve Kızılderili gençliği 2013 ile 2020 arasında en yüksek seviyede.
Araştırmacılar ayrıca diğer ölüm nedenlerindeki eşitsizliklere de dikkat çekti: Örneğin, Yerli Amerikalı çocukların zatürre ve gripten ölme olasılığı beyaz çocuklara göre üç kat daha fazlaydı ve siyah çocukların astımdan ölme olasılığı beyaz çocuklara göre neredeyse sekiz kat daha fazlaydı. .
Bundan sonra ne olacak: Daha derin araştırma ve politika değişiklikleri.
Bu özel çalışma, çocuklukta görülen hastalıkların, yaralanmaların ve ölümün nedenlerine katkıda bulunan değişkenlerin tamamını incelememiştir. Dr. Wolf, makalenin bir “uyandırma çağrısı” işlevi görmesini ve araştırmacıları altta yatan faktörleri incelemeye teşvik etmesini umduğunu söyledi.
Örneğin, araba kazalarında meydana gelen ölümlerdeki artışın nedenlerini anlamak, yeniden tasarlanan kavşakların mı yoksa hedeflenen emniyet kemeri kampanyalarının mı belirli bir grup için en etkili müdahale olacağı konusunda fikir verebilir.
Diğer çocukluk ölümlerinde tıbbi bakıma erişim olası bir faktördür; çünkü dolaşım hastalığı olan siyah çocukların nakil için sevk edilme olasılıkları daha düşüktür ve beyaz çocuklara kıyasla başarılı bir prosedüre sahiptirler. Astıma bağlı morbidite ve ölüm, muhtemelen inhaler gibi müdahalelere erişimin yanı sıra hava kirliliği gibi sosyoekonomik ve çevresel faktörlerden de etkilenmektedir.
Aynı zamanda Dr. Woolf'a göre politika yapıcılar, çocukların ruh sağlığının desteklenmesi ve daha katı silah yasalarının uygulanması da dahil olmak üzere “sonraki adımları belirlemek için daha fazla araştırmayı beklememeli”. Çocuklar arasındaki silahlı şiddete ilişkin kamuoyu algısının çoğunlukla okuldaki silahlı saldırılara odaklandığını ancak istatistiksel olarak “büyük çoğunluğunun ülkemizin dört bir yanındaki topluluklarda her gün, birbiri ardına gerçekleştiğini” söyledi.